Jaargang 28 - nummer 1

Wielervereniging Houdt de Ketting Strak

Jaargang 28 - nummer 1. Inhoudsopgave 1/3 5 7 9 11 15 17 19 21 29 31 33 34 37 40

Van de redactie / Colofon Mededelingen Nieuwjaarsreceptie Fiets en beleving Mergelheuvelland 2 daagse Wielrenner op kop rijdt harder Birzman actie NK toerfietsen Willem van Essen in Nepal Theo Bouwmeester goes Alpe d’HuZes GPS op de fiets Hejt alle heurt – hejt alle zeen Notulen ledenvergadering Wintertriathlon Activiteitenkalender 2011

is het clubblad van de wielervereniging ”Houdt de Ketting Strak” Ook wel bekend als HDKS te Emst.

Verantwoording voor de inhoud ligt bij de redactie. Publicaties uit dit blad alleen met bronvermelding. verschijnt 3 maal per jaar, in april, juli en oktober. Kopij inleveren 2 weken voor de 1e van betreffende maand. [email protected]

Van de Redactie Hallo fietsvrienden Het is weer gelukt, we hebben weer een blad vol kunnen krijgen. Soms heb je niets te melden en met het doorbreken van de eerste zonnestralen komen de inspiratie en de berichten binnendruppelen, gewoon iemand aanschrijven wil ook wel eens helpen. Natuurlijk zijn alle verhalen welkom, er zijn vast wel meer fietsers onder ons die wel eens een leuke fietstocht of iets anders hebben meegemaakt dat je op papier kunt zetten en met je clubgenoten wil delen. Leuk voor jezelf en leuk voor je clubgenoten. Edo Hamer heeft zo zijn belevingen tijdens de Mergelheuvelland 2 daagse op papier gezet, wellicht komt er dit jaar een vervolg met meer clubleden. Hier is echter nog niet veel meer over te melden dan de datum, dus misschien in het volgende nummer. En hoe eerder we die weer vol hebben des te eerder weet je meer ;-). De derde generatie van Essen heeft een geweldige reis gemaakt naar het verre Oosten, een combinatie van werk/stage en vakantie. Via internet was hij een beetje te volgen en Edo heeft een aantal van zijn verhalen aan elkaar geplakt zodat u een beetje een indruk krijgt van zijn belevenissen. Een geweldige reis en ervaring naar mijn beleving. Verder hebben we nog wat wetenswaardigheden over het een en ander en belevenissen van een bijzondere prestatie of aanstaande prestatie. En natuurlijk word het met de vernieuwde clubkleding alleen maar mooier op de weg deze zomer, en een stukje veiliger met een mooie bijpassende helm op het hoofd. We wensen u weer veel leesplezier.

Met vriendelijke fietsgroeten,

Sander Pannekoek


Wielervereniging Houdt de Ketting Strak Colofon

Opgericht: 27 januari 1979

www.hdks.nl

K.v.K. : 40103913

Redactie Clubblad Sander Pannekoek Kruethofstede 16 8171 KV Vaassen 0578-574297 [email protected]

Edo Hamer Krugerstraat 38 8172 BM Vaassen

Kopij adres [email protected]

Advertenties Wim Schakelaar, Ronald Koetsier en Henk Jacobs Vormgeving en eindredactie: Sander Pannekoek

Bankrekening Clubblad Rabobank, reknr: 36.44.37.200 t.n.v. De Ketting

Bezorgwerk Apeldoorn: Emst: Epe: Heerde: Vaassen:

Oplage 185 exemplaren.

Mario Wesselink Gert Tellegen Jan v.d. Vlekkert Herman Gijsendorffer Arend Stegeman

Fotografie Sander Pannekoek Ruud Sleper

Drukwerk Drukkerij Manuel Vaassen

Bestuur en clubinfo Voorzitter

Secretaris

Penningmeester

Wim Schakelaar Deventerstraat 53 8171 AC Vaassen 0578 573012 [email protected]

Ronald Koetsier Jasmijnstraat 18 8171 AP Vaassen 0578 575930 [email protected]

Erik Beekman Vormerij 2 8172 ZA Vaassen 0578 575449 [email protected]

Bestuursleden Clubkleding Roef van de Beek 0578 692069 Beatrixweg 7 Heerde

P.r. Henk Boeve Ds. van Rhijnstraat 4 8166 AM Emst e-mail: [email protected]

NTFU Lidnr: 105136

Bankrelaties Contributie op Rabobank reknr: 364465697 T.n.v. ”Houdt de Ketting Strak” te Emst

Internet

Jaap Fleming 0578 576812 Contributie € 45,-- per jaar voor senioren, € 32,-- per jaar voor jeugdleden. De bijdrage aan de NFTU is bij de contributie inbegrepen.

www.HDKS.nl

Trainingen Vertrek Hoofdweg 35 Emst Zondag (zomermaanden Racefiets, winter ATB) Gezamenlijk Maandagavond (zomermaanden) 3 groepen Woensdagavond 2 groepen

9.30 uur 18.30 uur 18.30 uur snel 18.45 uur rustig



Vanuit het bestuur Nieuwe tenue voor wielervereniging Houdt de Ketting Strak. Mooie titel voor in de krant en zeker ook voor in ons clubblad. In de afgelopen ledenvergadering is niet alleen gekozen voor een nieuwe leverancier maar tevens ook voor een update van het ontwerp. Net zo blauw en grijs maar toch met een paar wijzigingen zodat HDKS goed zichtbaar is. Gezien de kasstand, is het een mooi moment om een kledingpakket met clubbijdrage voor ons allen samen te stellen. Hieraan hebben we per slot samen gewerkt middels onze activiteiten. Daarnaast wie de jeugd heeft …, dus ook de jeugdleden kunnen een kledingpakket met clubbijdrage kopen. Lorini uit Loozen bij Hardenberg gaat de kleding verzorgen en zal eerst paskleding beschikbaar stellen, uiteraard in verschillende soorten en maten en voor de afwijkende personen en ledematen zal gewerkt worden met een maatvoeringtabel.

Hiervoor zullen na Pasen 2 avonden geregeld worden waarvan nader bericht volgt per mail, ook zal dan de clubbijdrage van de kleding bekend gemaakt worden. De nog in voorraad zijnde clubkleding zal tegen gereduceerde prijzen aangeboden worden op deze avonden. Een helm gaat op verzoek een onderdeel uitmaken van het kledingpakket en zal onderdeel zijn van het pakket met clubbijdrage. Bijgaand enkele plaatjes van de kleding in de nieuwe stijl, je mag op zoek gaan naar de verschillen, maar er zijn geen prijzen mee te verdienen. Tot slot: al die moeite doen we samen niet voor niets, laten we zorgen voor een eenheid, mede voor onze uitstraling en veiligheid. Er zijn geen straffen als, je het niet draagt, maar uiteraard is het wel de bedoeling dat het tenue gedragen wordt. Afgesproken is dat het tenue door iedereen minimaal op clubactiviteiten, zon- en feestdagen gedragen wordt. Erik Beekman

Kijk voor de kleurenweergave voor in dit blad.



Nieuwjaarsreceptie

14 januari

Sander Pannekoek Het jaar 2012 was nog maar 14 dagen oud toen er de gelegenheid was in ons eigen vertrouwde ‘clubhuis’ van de Schepop elkaar de hand te schudden en al het goede te wensen voor het komende jaar. En dat we maar weer zoveel mogelijk kilometers samen weg mogen trappen. De trouwe doorfietsers onder ons hadden elkaar al wel weer gezien maar nu was er de mogelijkheid om dit samen met echtgenoot en onder het genot van een drankje te herhalen. Alle plannen en doelstellingen voor het komende seizoen konden zo ook even worden doorgenomen. Natuurlijk waren er ook nog enkele prijzen te verdelen voor het jaar 2011. De opkomst was goed te noemen en na het handje schudden van bestuur en overige aanwezige gasten was er tijd voor een bakkie koffie met krentewegge. De voorzitter heette in zijn welkomstwoord iedereen van harte welkom en vatte nog eenmaal het jaar 2011 kort samen. Een jaar wat droevig begon met het overlijden van Erik Gorkink en Piet Timmer en wat later de vrouw van Tinus van Huffelen. Gelukkig waren er nog vele positieve berichten te melden zoals de grote of goede opkomst tijdens de Paasrit, de nieuwe klimtijdrit, onderlinge wedstrijden en ritten en natuurlijk de Emster Veldtoertocht. De deelname van ruim 1400 deelnemers bij dit laatste evenement en de waardering door de NTFU met drie sterren zorgde voor alleen maar blije gezichten. Voor 2012 hopen we weer veel deelnemers te mogen verwelkomen bij zowel de VTT als de onderlinge wedstrijden en ritten die weer op de kalender staan. Vast agendapunt was natuurlijk de huldiging van clubkampioen, vrijwilliger en sportiviteitprijs van 2011.

Dat deze redacteur de kampioenstrui mocht aantrekken was al een tijdje bekend. De ‘jonge honden’ Eshwin Hamer (2e) en Mattijn Stegeman (4e) kloppen op de deur maar de ‘ouwetjes’ Theo Brons (3e) en ondergetekende doen het nog prima. Wie weet zijn volgend jaar de rollen omgedraaid. De sportiviteitprijs ging wederom naar Gert Tellegen, ook afgelopen jaar was hij weer present bij alle ritten en trainingen. Het word nog een hele opgave voor een ander om ook eens voor deze prijs in aanmerking te willen komen. Hij is er gewoon altijd bij, net als elk jaar gaf hij ook nu weer te kennen komend jaar voor het clubkampioenschap te gaan strijden. De vrijwilligerprijs ging van vader op zoon dit keer, Henry Jacobs was dit jaar de gelukkige winnaar. Voor alle inzet bij het opzetten en begeleiden van de jeugdgroep, als Paashaas en de hulp tijdens de Emster Veldtoertocht. Na de bloemen en bijhorende prijzen mochten de drie winnaars samen op de foto voor de aanwezige pers. En natuurlijk was er nog één boeket, en zoenen, van de voorzitter voor de grootste vriendin van de Ketting, Ineke. En op haar welbekende wijze nam ze weer het woord om het bestuur en de leden te bedanken voor de altijd weer prettige samenwerking. De wat later binnengekomen Mario Wesselink nam aansluitend van de gelegenheid gebruik om ieder al het beste te wensen voor 2012. Scheelde hem heel wat handen schudden en zo was hij ook niemand vergeten. Het was weer een gezellig samenzijn en een prima start van 2012.



Fiets & Beleving 2012: Franse Cévennen, Ventoux of Pyreneeën Foto: www.fietsenbeleving Verzorgd worden als prof en kennismaken met GPS Fiets & Beleving is een bijzondere organisatie binnen de NTFU. Deze organisatie richt zich op uitgebreide coaching en verzorging van de deelnemers en op de verhalen uit de omgeving. Heroïsche verhalen uit de Tour de France, maar ook de geschiedenis van de omgeving en bijzondere culturele en landschappelijke aspecten. Tot 2011 was o.a. de Ronde van Tim Krabbé een vast gegeven. Het boek De Renner en de schrijver zelf stonden daarin centraal. Deze Ronde speelde zich af in de Cévennen. In 2012 staan de Tour des Cévennes-Provence en de Pyreneeën Classic op de kalender. De Tour des Cévennes-Provence, van 2 tot en met 9 juni, is een combinatie van het onbekende maar zeer natuurrijke gebied rond de bergen en wijnvelden van de Cévennen en in de omgeving van de Mont Ventoux. De beklimming van deze Kale Berg is in sportief opzicht een hoogtepunt. Daarnaast zijn er vele hoogtepunten in het programma opgenomen, zoals de prachtige bergrug Corniche des Cévennes en uitdagende routes door overweldigende natuur waar je bijna geen auto tegenkomt. Verder passeer je historische stadjes, petanque-banen met oude mannetjes en Hôtel de Ville, het stadhuis, met de openbare dorpspomp met bronwater uit de buurt. Een plaatje dat al honderden jaren hetzelfde is, maar nog steeds intrigeert. Een aparte ervaring zijn de lunchbuffetten tijdens de verschillende routes op idyllische plekken. De Pyreneeën Classic, van 1 tot en met 7 september, is een prachtige uitdaging. Na een goede training in het voorjaar en de zomer kan dit een hoogtepunt van

het seizoen zijn. Bekende collen en bergen zoals de Tourmalet, Luz Ardiden, Hautecam, Col d’Aubisque en Col d’Aspin vormen de uitdagingen. Daar is geschiedenis geschreven door tourrenners en zijn carrières gemaakt en gebroken. ’s Avonds na het diner in het hotel, waar een fietser zich heel welkom voelt en uiteraard zeer goed verzorgd wordt, worden de verhalen van die tourgeschiedenis opnieuw beleefd. De organisatie zorgt voor een aantal levendige anekdotes, zodat je de volgende dag de geschiedenis op die cols ook echt beleefd. In 2012 zijn alle routes ook op GPS beschikbaar en kunnen de deelnemers een Garmin huren om te ervaren hoe het is om de routes met een dergelijk apparaat te volgen. In het voorjaar organiseert Fiets & Beleving voor de deelnemers een kennismakingsdag, waarbij een korte GPS cursus gekoppeld wordt aan een route met gebruik van GPS. De evenementen van Fiets & Beleving zijn zeer geschikt voor toerfietsers die eens willen ervaren hoe het is om als een prof verzorgd te worden. Een van de organisatoren, Pascal Vergeer, heeft daar uitgebreide ervaring mee. In de afgelopen decennia coachte hij schaatsers als Bart Veldkamp, Alexander Kibalko, Henk Angenent, Douwe de Vries, KC Boutiette, Sjoerd Huisman, Vadim Sayutin en vele anderen. Als je belangstelling hebt voor deze evenementen kijk dan voor nadere informatie of aanmelding op de website www.fietsenbeleving.nl Gerrit Slingerland Secretaris Stichting Fiets & Beleving

Mergelheuvelland tweedaagse

16 september 2011

Edo Hamer Op vrijdag 16 september zijn we met z’n zevenen vertrokken naar het Limburgse plaatsje Euverem, om deel te nemen aan de Mergelheuvelland tweedaagse. We verbleven op Bungalowpark Euverem, hier hadden we 2 bungalows gehuurd. In de ene bungalow verbleven de ouwe mannen, Jaap, Erik Arend en Benny en in de andere bungalow de echte wielrenners, Mattijn, Eshwin en Edo. De eerste dag hebben we de omgeving een beetje verkend, maar omdat Arend de heuvels niet zwaar genoeg vond besloot hij tussen de maïs zijn eigen heuvel te bouwen. Nadat hij eindelijk klaar was met kleien konden we de fiets weer op, op weg naar de Keutenberg. Nadat we de Keutenberg hadden beklommen kwam het leukste gedeelte, de afdaling van de Doodeman, dit is de andere kant van de Keutenberg. Toen we weer terug waren op het park arriveerde Benny, hij was wat later omdat hij zijn fietsschoenen was vergeten. ’S Avonds zijn we lekker culinair uit eten gegaan bij de plaatselijke pizzeria, hierna ging iedereen redelijk op tijd naar bed, want we moesten de volgende dag natuurlijk wel fit van start gaan.

De volgende ochtend was iedereen klaar voor de 1e rit van de Mergelheuvelland tweedaagse. De 1e rit ging door Nederland en België en was 160 km lang. De tocht begon in Sint Geertruid, dit lag zo’n 10 km vanaf het bungalow park. In het begin ging alles goed, maar naar een kleine 40 kilometer begon ik te klagen over mijn achillespees. Maar ik wou niet opgeven en trapte gewoon door, maar nadat de klimmetjes steiler en langer werden werd het steeds moeilijker. Toen we de 2e rustpost waren gepasseerd mochten wij beginnen aan een mooie afdaling, op een of

andere manier kreeg Erik het voor elkaar om een aantal spaken uit zijn wil te rijden. Nadat Erik de schade had geïnventariseerd besloot hij om even langs de fietsenmaker te gaan. Helaas sprak hij alleen Frans en had hij geen zin om geld te verdienen, dus hadden we een probleem, want met zijn zevenen op 6 fietsen gaat niet.

Daarom besloot Benny zijn fiets af te staan aan Erik zodat hij verder kon, want Benny zag het ook niet zitten om nog 70 km te fietsen, en dit was ook een mooie gelegenheid voor mij om af te haken. Nu konden Erik, Jaap, Eshwin, Mattijn en Arend weer verder. Na lang wachten werden Benny en ik opgehaald door een busje van de organisatie. Het busje moest ook nog een aantal andere pechvogels ophalen, gelukkig hadden we een goed bestuurder/gids, hij wist alles over de omgeving en wist waar een aantal bekende wielrenners woonden. Toen we 40 km verderop de laatste afvaller in moesten laden kwamen Eshwin en Mattijn weer voorbij rijden, zij waren een eindje vooruit gefietst. Toen we bij de finish af waren gezet hebben Benny en ik eerst even genoten van een lekker glas bier en een broodje hamburger speciaal. Hierna heeft Benny de fiets voor Erik laten repareren bij een stand waar 2 fietsenmakkers alle kapotte fietsen aan het repareren waren. Voordat de fiets gerepareerd was waren de andere ook al gearriveerd. Nadat we met zijn alles nog even gezellig een glas bier hadden gedronken was het tijd om weer terug te keren naar het vakantie park.

‘S avonds gingen we lekker uit eten in Valkenburg, later op de avond zijn we met zijn allen een kroeg ingedoken, aangezien ik toch de fiets niet meer op hoefde kon ik drinken wat ik wou, de volgende dag kon ik toch lekker blijven liggen. De volgende dag stond er een korte route van 70 km op het programma, Benny deed ook niet mee, hij moest weer terug naar zijn restaurant “De Kluis in Vlijmen”.

De route ging naar het 3 landenpunt, maar voordat ze dat hadden gehaald moesten ze weer wachten op Arend die het nodig vond om het gierseizoen op eigenwijze te bemesten.

Nu Arend weer 5 kilo lichter was kon hij weer als hond de heuvels op. Nadat ze het 3 landenpunt achter de rug hadden ging de route terug naar Sint Geertruid. Toen de 5 terug waren bij het bungalowpark had ik ook weer de kracht gevonden om mijn bed uit te komen, want het avondje stappen was zwaarder gevallen dan gehoopt.

Al met al kunnen we terug kijken op een gezellig en zeer gelaagd weekend die zeker voor herhaling vatbaar is.

Wielrenner op kop rijdt harder door achtervolger Ingezonden door Cees Wittekoek

NU.nl - 6 maart 2012 AMSTERDAM - Wielrenners rijden graag uit de wind achter de renner op kop om krachten te sparen, maar de voorste renner heeft ook voordeel van de volgers: hij ondervindt 2,5 procent minder luchtweerstand dan een eenzame fietser Het blijkt uit onderzoek van Bert Blocken, hoogleraar aan de Technische Universiteit Einhoven dat binnenkort wordt gepubliceerd en woensdag 7 maart al wordt belicht in het tv-programma Labyrint. Het onderzoeksteam testte verschillende fietshoudingen in windtunnels door gebruik te maken van 115 drukmeters op zowel echte mensen als dummies. Hierop lieten de onderzoekers een rekenmodel los met een grote nauwkeurigheid: het berekent de wind in stapjes van 0,0003 seconden op stukjes van 0,014 millimeter groot. De uitkomst laat niet alleen zien dat ook de voorste renner energie bespaart, het toont ook aan dat de eenna-laatste renner het beste af is. Dit geldt overigens niet altijd: tot en met een rijtje van vier heeft de achterste renner het meeste voordeel.

Luchtweerstand De wetenschappelijke verklaring voor het effect is dat een achtervolger zorgt voor een verlaging van de onderdruk achter de rijder op kop, daardoor 'zuigt' de lucht minder hard aan de voorganger. Om 2,5 procent afname in luchtweerstand te krijgen bij de man op kop, moet de afstand tussen de renners rond de 15 centimeter bedragen bij een snelheid van 54 kilometer per uur. Dat is ongeveer de topsnelheid van een sprint bij een licht oplopend parcours of tijdens een ploegentijdrit. Als de renners een meter uit elkaar rijden, is het voortstuwende effect van de achtervolgende renner nog maar 0,6 procent. Volgens Blocken toont het onderzoek aan dat met z'n tweeën rijden altijd voordeel oplevert voor beide renners, ook als een van beiden weigert kopwerk te doen. Het voordeel voor de volger IS wel veel groter: die heeft 34 procent minder energie nodig dan een eenzame fietser.

Birzman actie

NK Toerfietsen 2012 in Nunspeet op 25 augustus Redactie Het NK toerfietsen word dit jaar georganiseerd door de jubilerende (25 jarige bestaan op 26-8) fietsclub ‘de Volharding’ uit Nunspeet. Dus misschien een mooie gelegenheid om weer eens met een ploeg of individueel deel te nemen aan deze discipline. In 2003 werd er in navolging van de tijdrijders ook deelgenomen aan dit evenement dat toen werd gehouden in Haaksbergen. We zijn nog even in de archieven gedoken en de negen mannen en één vrouw deden het toen niet onverdienstelijk. Ze eindigden destijds als 11e van de totaal 64 gestarte ploegen, over een afstand van 113,36 km had men 8.28 min. te snel gereden, 28 km/u i.p.v. de opgegeven 27,5 km/u. slechts een afwijking van 1,7%. De ploeg bestond toen uit de volgende deelnemers: Anja Gorkink, Willie v Essen sr., Willem v Essen Gerrit Schurink, Jan Dokter, Henk Koetsier, Jaap en Remon van Zuuk, Wim Herms, Jan vd Vlekkert.

Mocht er binnen de club belangstelling voor dit evenement stel ik voor je dan te melden bij Wim Schakelaar, kan hij eventueel een ‘teamcaptain’ aanstellen die dit gaat regelen en of begeleiden.

Kijk op www.tcdevolharding.nl voor meer informatie waar ook onderstaande info is te lezen. Het NK 2012 Zonder nu al op allerlei details in te gaan volgen hier enkele highlights over het NK 2012. Start en finish van het evenement zullen plaatsvinden bij de voetbalvereniging Nunspeet, op sportpark de Wiltsangh. Daar worden op zaterdag 25 augustus zo’n 1000 fietsers verwacht, die in clubteams (75?), individueel (100?) of bedrijventeams (20?) vanaf 9 uur starten. De teams, bestaande uit dames en/of heren van tenminste 16 jaar oud, rijden met sport/racefiets dan via een ochtend- en middaglus tussen de 80 en 120 km. Individuele deelnemers rijden een afstand van maximaal 80km in één lus. Dit alles gebeurt zonder het meenemen van horloge of

tijd-/afstandregistratie. Voor de start moeten de deelnemers bekend maken met welke gemiddelde snelheid, tussen 18 en 28 km/uur, men gaat fietsen. Na de eerste lus, welke meestal iets langer is dan de tweede, komt men terug op het sportpark en staat een buffet/lunch gereed, welke men kan nuttigen. Onderweg wordt gecontroleerd of men niet ‘toevallig’ een tijdseenheid heeft meegenomen, behalve de verzegelde noodtelefoon. Ook is er onderweg een controle, waar iedereen passeert en even moet stoppen. De tijden worden automatisch, elektronisch door mensen van de NTFU geregistreerd en rond 16.30 uur volgt de prijsuitreiking en huldiging van de Nederlands kampioenen.

Willem van Essen in Nepal Edo Hamer – Willem van Essen Willem van Essen is op 6 augustus 2011 vertrokken naar Kathmanu, dit is de hoofdstad van Nepal. Willem is hier 2.5 maand vrijwillig als fysiotherapeut aan het werk geweest. In het verhaal hier onder staan een aantal verhalen die Willem over zijn reis heeft geschreven.

4-8-2011 Hoi iedereen! Mijn grote avontuur gaat beginnen! Overmorgen vertrek ik, om kwart voor drie vanaf Schiphol. Ik heb er aan de ene kant erg veel zin in, maar aan de andere kant beginnen er ook wel wat spanningen te komen. De laatste voorbereidingen zijn getroffen, morgen nog een laatste dag doei zeggen tegen een aantal mensen en dan ben ik echt weg! Ik ga de komende 2,5 maand als vrijwillige fysiotherapeut aan het werk in Nepal, in de hoofdstad Kathmandu. Daarna ga ik een wandeltocht maken van ongeveer 2 weken door het Himalaya-gebergte. Als dat achter de rug is komt Geesje naar mij toe en gaan we 3 maanden reizen door Nepal, India en Thailand. Misschien gaan we ook nog naar Tibet. Op deze blog ga ik al mijn verhalen schrijven, en foto's posten als dat lukt. Tot over een half jaar! Groetjes, Willem 08-08-2011 Het is zover! Mijn reis naar Nepal is begonnen. Vandaag alweer mijn eerste dag in Kathmandu/ Thamel nadat ik gisteren ben aangekomen op het vliegveld. Tijdens de vliegreis zag ik op Amsterdam een bekend gezicht van tv. Het bleek 1 van de kandidaten te zijn van boer zoekt vrouw seizoen 2009. Boer Wietse

Foto’s Willem van Essen bleek in het echt toch wel heel anders te zijn dan op tv. Na een vlucht van ongeveer 7 uur van Heathrow naar Dehli was het wel even schrikken bij het uitstappen van het vliegtuig. Wat een hitte!! Later bleek dat de warme motoren van het vliegtuig ook iets hiervan veroorzaakten maar warm en benauwd was het alsnog. Wat me direct opviel in India is dat hier op 1 werkfunctie verschillende mensen staan. Zo zaten er bijv. 5 mannen in rolstoelen te wachten op mensen die deze nodig hebben bij verplaatsingen door het vliegveld. Met wat vertraging van ongeveer een uur in India kon ik uitstappen in Kathmandu. Het bleek vandaag erg veel te regenen wat hier wel vaker gaat voorkomen in augustus vanwege het regenseizoen. Met een taxi werd ik gebracht naar mijn hotel waar ik 2 nachten mocht verblijven om een beetje rust te krijgen. De rit van het vliegtuig naar het hotel heb ik niet veel kunnen zeggen tegen de taxichauffeur. Ik was alleen maar onder de indruk van heel het leven om me heen. Wat een chaos en armoede! Overal om me heen zag ik vuilnis, straatkinderen, bedelende mensen, straathonden/katten etc etc. Eenmaal, goed kapot en een beetje ontdaan van wat ik allemaal gezien had, aangekomen bij mijn hotel Excelsior in Thamel bleek de armoede hier toch wel een stuk minder te zijn. Later hoorde ik dat dit ook de meeste toeristische regio is van Nepal. Een korte douche later werd direct gestart met een kleine introductie door iemand van de staff van projects abroad. Hierna heb ik direct wat gedronken en gegeten met 1 van de andere vrijwilligers uit Duitsland (Robert) die hier net een dag langer was dan ik. In Thamel heb je wel verschillende restaurantjes waar je als toerist lekker en veilig gezond kunt eten. 14-08-2011 Erg goed begin van de week. Ik was de enige fysiotherapeut in Bal Mandir dus mocht de gehele fysio alleen doen. De kinderen bij mijn werk beginnen al iets meer aan me te wennen en ik kan verschillende nieuwe dingen toevoegen aan het behandelplan wanneer ik dit wil. Erg fijn dat ik die vrijheid krijg hier. Bij Jyoti (host familie) heb ik ook steeds meer diepgaande gesprekken over Nepal, haar reizen en mijn eigen land. Helemaal goed om geen televisie te hebben. Alleen maar de kinderen van de school, Jyoti en de andere vrijwilligers geven samen met het werk een voldaan gevoel aan de eind van de dag.

Op dinsdag was er een geweldig diner met alle kinderen van de school omdat we een camera meegenomen hadden. Wat een enthousiasme bij het maken van alle foto’s. Zal deze binnenkort op mijn blog zetten omdat de foto’s met de camera van Sabine genomen zijn. In deze week is er verder ook een nieuwe vrijwilligster uit Denemarken bijgekomen, haar naam is Christel en ze is 1.85 lang. Met haar kan ik veel verhalen gaan delen van het lang zijn hier in Nepal. Ook heb ik inmiddels een mondkapje gekocht voor alle smog. Kan nog niet echt zeggen dat dit veel helpt maar denk dat alle beetjes helpen.

Mijn eerste werkweek zit er inmiddels op en ik moet zeggen dat het allemaal best wennen was de afgelopen week. Afgelopen dinsdag was de dag van de introductie met het gastgezin/moeder en het vrijwilligerswerk. Na wederom een indrukwekkende en lange rit in een taxi kwamen we iets eerder dan gepland aan. Hier in Nepal is het zo dat de mensen nooit precies kunnen zeggen hoe laat ze aankomen. Zo werd er tegen mij gezegd dat de rit wel anderhalf uur kon duren maar waren we er al in 45 min. Met een beetje zenuwen kwam ik aan bij het kantoor van de directrice van de Annal Jyoti school, mrs. Jyoti. Wat een lieve vrouw was dat zo op het eerste gezicht. Heb wel het gevoel dat ze je nog een beetje moet vertrouwen. Maar dit gaat in de loop der tijd vast wel goed komen. Na een korte introductie bij de school werd ik direct naar mijn placement gebracht bij de Cerebral Palsy Centre in de Holland Building. Ik vroeg me al een tijdje af waarom dit gebouw zo heette. Dit werd me duidelijk bij een gesprek met de president van de organisatie. Wat een onduidelijke Engelse uitspraak had hij! Ik kon niet alles goed begrijpen maar denk dat ik de belangrijkste dingen wel heb opgepakt. Zo is de cp center en alle andere 22 locaties door geheel

Nepal oorspronkelijk ontstaan door invloeden vanuit Nederland en wel Amsterdam. Na het gesprek met de president kreeg ik een gesprek met mijn begeleider voor de komende 2,5 maand, mr. Suresh. Hier kreeg ik te horen dat ik de komende 2,5 maand op een andere locatie kom te werken dan in de oorspronkelijke CP centre. Vanaf morgen word ik hier samen met een andere vrijwilliger naartoe gebracht. Voor de rest heb ik op de eerste dag nog niet veel kunnen doen vanwege het lange wachten en de gesprekken die hier best lang kunnen duren. Bij afloop van de eerste dag in mijn placement kreeg ik voor het eerst mijn slaapkamer en badkamer te zien voor de komende anderhalve maand. Het was nou niet echt bepaald een luxe allemaal, maar goed, hier heb ik mij helemaal op ingesteld en daarvoor ben ik hier ook niet gekomen. Een korte indruk: met een Frans toilet net naast een koude douche en een houten bedje met iets van een soort tuinstoel kussen eroverheen. Wat me wel weer duidelijk bij de grond zet is dat veel kinderen in het hostel van de school het nog veel erger zullen hebben. Hoop dat ik hier binnenkort nog een keer mag rondkijken om ook hier een indruk van te krijgen. De kinderen die hier zitten hebben gewoon ouders maar deze ouders zijn gewoon te arm om goed voor ze te zorgen. Aan Jyoti hebben ze volgens mij een strenge maar rechtvaardige en lieve moeder. Het is duidelijk te merken hoeveel overwicht ze heeft op de kinderen maar ook zeker hoe zorgzaam ze is voor alle leerlingen van de school. Na even gepraat te hebben met mijn hostmoeder, de andere vrijwilligers en een lekkere koude douche ben ik al voor 10en mijn bed ingekropen. Denk dat ik na even wennen hier een geweldige tijd kan gaan hebben! 18-08-2011 In de eerste week viel het mij reuze mee wat ik te eten kreeg als ontbijt. Van tevoren is mij verteld dat dit Dahl Bath (rijst met linzen) ging zijn maar niets is minder waar. 1 morgen in de gehele week heb ik Dahl Bath gegeten. De rest van de dagen kreeg ik gewoon brood (toast) met pindakaas of jam met hiernaast soms wat cornflakes met melk. Het avondeten gebeurt, zoals ik eerder ook al verteld heb, altijd met de kinderen van het hostel en dit is echt een geweldige ervaring. Wat een drukte om je heen en wat zijn hun geïnteresseerd in ons als vrijwilligers. Begin sommige kinderen ook al steeds beter te kennen en weet van sommigen hun naam. Zo heb ik ook 1 grote vriend, Dengue.

Weet nu al zeker dat ik het heel erg ga vinden om hier weg te gaan. Binnenkort zal ik mijn fototoestel meenemen om wat foto's te maken. Maargoed het eten is ook in de avond helemaal niet verkeerd. Elke avond is dit Dahl Bath met soms een ei en gebakken aardappelen erbij. Na het diner is het altijd normaal dat we nog even bij elkaar komen om te kletsen en/of om te luisteren naar Poptria (1 van de hulpen van mrs. Jyoti). Wat kan zij werkelijk geweldig zingen! Echt heerlijk om hiernaar te luisteren. Veel beter dan een tv of wat dan ook bij ons in Nederland.

Het vrijwilligerswerk was in de eerste week nog wel even wennen. Bij projects abroad is het normaal dat al het vervoer naar het werk via openbaar vervoer gedaan wordt naar de placement. Het geld hiervoor krijg je terug van de organisatie. Dit is echter maar 0,15 cent per rit met micro bus en tuk tuk. In totaal ben ik 1,15 uur onderweg naar mijn werk. Eerst 10 min lopen, hierna 50 min met bus en daarna wederom 15 min lopen. Wat een chaos is deze rit! Vooral bij de grote busstations zijn er overal bussen, taxi's en tuk tuks door elkaar heen. En wat een verschrikkelijke stank continue! Dit is iets waar ik maar niet aan kan wennen. De continue lucht van de smog en vuilnis door elkaar heen zorgt ervoor dat ik elke keer na mijn werk goed verkouden en met een flinke hoest thuis kom. Echt gezond zal dit niet zijn dus ik ga binnenkort een mondkapje kopen om nog iets hiervan tegen te gaan. Op sommige momenten mis ik hierdoor het oude vertrouwde bos bij de Veluwe heel erg. Alle mensen kijken mij vaak aan alsof ik gek ben en lachen mij vaak uit als ik over straat langs loop. Dit vanwege mijn lengte. Zo vertelde iemand mij dat ik momenteel de langste ben die in Nepal rondloopt (weet niet of dit klopt maar vond het wel een leuk feitje). Bij mijn placement aangekomen op de eerste dag van mijn werk schrok ik even van de vele straatkinderen die hier buiten rondliepen. Vooral toen die kinderen over elkaar heen aan het plassen waren was ik wel

even diep onder de indruk. Het leek alsof ze hier gewoon een spelletje van maakten. Sabine, de andere vrijwilliger uit Duitsland, waarmee ik de eerste dag ging optrekken vertelde me dat dit wel vaker gebeurde en dat ik er maar aan moest wennen. Het werk wat ik de komende 2,5 maand ga doen zijn de standaard fysiotherapie oefeningen bij kinderen met Cerebral Palsy. Zo zal ik denk ik niet veel met volwassenen in aanraking komen. Veel zitbalans oefeningen met looptraining zullen hier aan de orde van de dag zijn. Wat fijn was om te zien was dat ik ook aanpassingen mag maken in het trainingsschema. Heb dit in de eerste week echter nog niet echt veel gedaan omdat ik eerst maar eens goed wil kijken hoe ze het hier doen. Wat erg heftig was om te horen is dat de kinderen hier met Cerepral Palsy een paar jaar geleden alleen maar liggend de dag doorbrachten zonder dat ze ook maar iets van de buitenlucht of een activiteit meemaakten. Erg positief is het werk dus wat de mensen van het centrum hier doen! 8-11-2011 Het is alweer een lange lange tijd geleden sinds ik het laatste bericht gepost heb. Met dit bericht probeer ik in een samenvatting aan te geven wat ik allemaal nog gedaan heb ik de afgelopen periode voor mijn grote trek. Tijdens mijn vrijwilligerswerk werd ik door de CP centre organisatie gevraagd om een plan uit te werken voor een gehele vernieuwde aangepaste kamer van de kinderen van Bal Mandir waarmee ik werk. Het plan is om van deze kamer 1 van de mooiste te maken in de gehele Bal Mandir organisatie. Hierbij moet natuurlijk wel heel erg rekening gehouden worden met het kostenplaatje. Inmiddels is dit, na veel aanpassen, eind september helemaal afgekomen en ligt dit plan nu bij de sponsoren die gaan kijken wat ze kunnen betekenen t.a.v. de financien. Ben heel erg benieuwd wat hier uiteindelijk van kan doorgaan. Denk dat ik dit helaas niet meer geheel kan gaan meemaken omdat mijn laatste dag vrijwilligerswerk, voor mijn trek midden augustus, al geweest is. Best moeilijk was het om gedag te zeggen en om alles wat je in de afgelopen 2,5 maand heeft bezig gehouden achter je te laten. Ben nog wel van plan om Geesje mee te nemen en haar te laten zien wat ik de afgelopen tijd hier gedaan heb dus geheel afscheid nemen heb ik zeker nog niet gedaan. Verder heb ik veel trips kunnen maken naar verschillende regio's in Nepal. Zo ben ik naar Narangkot geweest waar je geweldige uitzichten kon zien op de Langtang Himalaya gebergte. Heerlijk om hier in dit rustige bergdorpje aan te komen na toch een drukke periode in Kathmandu.

Annapurna Circuit Trek 08 Nov 2011 - Nepal Wat een super ervaring voor mijn hele leven. Dat is deze 20-daagse trektocht door het Annapurna/ Himalaya gebergte zeker geweest. Vanaf het begin tot het eind elke dag verschillende verassingen en overweldigende uitzichten wat geen einde kende. Ik denk dat het mooie aan deze tocht is geweest dat het een combinatie is van het groene heuvellandschap met rijstvelden, het grijze rotslandschap en natuurlijk het hooggebergte van de Himalayaketen. In 20 dagen tijd heb ik samen met mijn 22-jarige gids in totaal ongeveer 240 km gelopen. Onderweg heeft mijn aardige en goede gids (Subash), die deze tocht al 20 keer gelopen heeft (als gids en drager), mij verschillende Nepalese woorden en zinnen geleerd.

randen waar we over moesten lopen met de steile afgronden en mijn grote backpack. Maar uiteindelijk helemaal veilig teruggekeerd zonder problemen. Heerlijk was het om 20 dagen lang meer actief te zijn dan normaal en toch ook wel een aantal zware dagen te kennen. Mijn Nepalese naam Aakash is ook op deze tocht ontstaan. Vertaald naar het Engels betekent dit: 'the clear sky'. Wederom heeft mijn lengte veel indruk gemaakt bij de Nepalezen hier. Ga mijn foto's snel posten op deze site en op facebook.

Nu ga ik eindelijk mijn vriendin Geesje ophalen van het vliegveld in Kathmandu. Heerlijk om haar straks weer te zien! Weet zeker dat we hier, in noord India en Thailand samen een geweldig avontuur gaan beleven. Mijn drie hoogtepunten in deze tocht waren de 'Ice Lake' op 4600 meter hoogte, de ' Tilicho Lake' op 5000 meter hoogte (hoogste meer ter wereld) en het hoogste punt: de 'Thorung La Pass' op 5416 meter hoogte. De Ice Lake zelf was niet heel bijzonder maar de uitzichten vanaf deze redelijke hoge plek waren helemaal geweldig. Je kon de Annapurna 2, 3 en 4 bijna aanraken. De Tilicho Lake was zo mooi en helderblauw dat het zeker de moeite waard is om hier met een tocht van 9 uur heen te lopen. Het hoogste punt gaf me wat lichte problemen van duizelingen en hoofdpijn maar uiteindelijk heb ik de pas ook veilig kunnen oversteken. Het hoogste punt waar ik geslapen heb was 5000 meter en hier was het in de nacht ongeveer -20 graden. Leuke ervaring om hier dan ook in de midden van de nacht naar het toilet te moeten. Op het hoogste punt op 5416 meter werd mij verteld dat het zelfs -25 graden gevoelstemperatuur was. Groot verschil met wat ik de afgelopen periode gewend was. Op sommige punten heb ik toch ook wel aardig het zweet in mijn handen gevoelt vanwege de kleine

Tot snel!

India en Thailand 18 Dec 2011 - Thailand Hoi iedereen! Het werd wel weer tijd voor een update :) Even terug naar waar we zijn gebleven. Lumbini was leuk! We konden echt genieten van het Nepalese leven, want in Lumbini was het een stuk minder toeristisch. Willem had daar ook nog bekenden wonen, namelijk familie van zijn gastmoeder. We werden heel hartelijk door ze ontvangen, en we werden zelfs uitgenodigd om 's ochtends vroeg om 9 uur dal bath te komen eten (een typisch nepalees rijstgerecht). En zodoende zaten wij de volgende ochtend aan de rijst. Een hele leuke ervaring. Alle familie van Willem zijn gastmoeder kwam om ons heen zitten en vertellen wat voor beroep ze deden. De ene was medicijnman, de andere werkte bij de politie. Erg gezellig. Daarna zijn we verder gegaan naar India. en India.. tja dat was een ander verhaal! :) India is echt een heel mooi land, maar wel heel anders dan Nepal (en zeker anders dan Thailand). Het is erg druk, en veel meer vervuild dan Kathmandu. Overal zijn mensen, want het is er erg druk. Voor Willem en mij was het moeilijk om daar doorheen te kijken. In Agra zijn we naar het Agrafort en naar de Taj Mahal geweest, wat zo onzettend mooi was! India heeft heel veel mooie cultuur, je waant je echt in zo'n 1000 en 1 nacht sfeer. En de vrouwen! Die zien er zo mooi uit! Iedereen draagt mooie sari's met felle kleuren en goud en glitters, zo gaaf!

eten. In India kon dat niet, omdat alles daar zwart zag van de vliegen, maar hier is het dus veel schoner en het eten is lekker! De eerste twee dagen hebben we een kamer gedeeld met een Nederlands meisje die we tegen waren gekomen op het vliegveld, erg gezellig. We hebben de eerste twee dagen met haar opgetrokken en zij had zich een stuk meer ingelezen over Thailand dan wij, en dat was af en toe wel erg handig :) Daarna zijn we twee dagen naar Kanchanaburi geweest, scooters gehuurd en naar een hele mooie waterval gereden. Nu zijn we even terug in Bangkok, op doorreis naar Ko Tao. Dat is een heel mooi eiland in het zuiden van Thailand (Google maar eens voor de gein, echt prachtige foto's!) en daar gaan we ons duikbrevet halen! Omdat we toch meer tijd hebben in Thailand dan dat we van te voren gepland hadden, gaan we lekker een weekje leren duiken! Daar zullen we ook kerst vieren. Met Nieuwjaar zijn we (als het goed is) terug in Bangkok en daarna reizen we door naar het noorden van Thailand. We zullen dan ook een bezoekje brengen aan Laos voor een paar dagen, dat moet voor het visum. Ook geen straf natuurlijk ;) daarna gaan we weer naar het zuiden, en onze laatste week verblijven we op ko phi phi. En dat schijnt een van de mooiste stranden van de wereld te zijn, dus bereid je maar voor op een overload van foto's! We houden jullie natuurlijk op de hoogte! xx Geesje en Willem

Maar de ellende die zich langs de straten afspeelt is schrijnend. Het contrast tussen arm en rijk is in India erg groot, en moeilijk om te zien. Ik snap heel goed dat veel mensen zeggen dat India meer voor de ervaren reiziger is. Voor ons was het te. Te druk, te groot, te veel. Maar dat neemt niet weg dat India heel erg mooi is en zeker GEEN afrader!! Dus wat doe je als je aan het backpacken bent met het motto: 'lang leve de vrijheid?' Dan boek je je vlucht om en dan ga je gewoon weg! En dat is dus precies wat wij deden. We zijn alles bij elkaar iets meer dan een week in India gebleven, en toen hebben we onze vlucht omgeboekt en zijn we (eerder) naar Thailand gegaan. En Thailand is super!! We zijn hier nu een week en het is zo leuk hier!! De eerste dagen (ik geloof een dag of 4,5) zijn we in Bangkok gebleven. Een stuk rustiger, schoner (op de dikke ratten na die hier wel zijn!! Ieeehh!!) en je kunt hier van alle straathoeken

Als je meer wilt lezen over het avontuur van Willem kijk dan op http://wvanessen.aroundtheglobe.nl/

Theo Bouwmeester goes Alpe d’HuZes Zoals velen van jullie misschien wel weten (zo niet, dan nu wel) gaat ons mede Ketting lid Theo Bouwmeester met een team van zijn werkgever, van Dalen Installatietechniek, deelnemen aan Alpe d’HuZes. Met z’n achten willen ze zo vaak mogelijk die berg op om zoveel mogelijk geld in te zamelen voor het KWF. U kunt Theo bij deze actie steunen door een donatie te doen via zijn actiepagina: http://deelnemers.alpe-dhuzes.nl/acties/theobouwmeester/theo-bouwmeester De teampagina: www.vandalengoesalpedhu6.nl

Van Dalen goes AlpedHu6 Mijn motivatie om de Alpe d’HuZes te gaan beklimmen voor de KWF kankerbestrijding Ik was 3 jaar toen mijn vader op 42 jarige leeftijd stierf aan de gevolgen van kanker, hierdoor heb ik hem nooit gekend. Ik heb nu zelf kinderen en ben 43 jaar, ik besef wat een gemis het is voor kinderen om hun vader te moeten missen. Om mij heen heb ik de laatste tijd meerdere gevallen van kanker meegemaakt, ook toen mijn eigen vrouw vorig jaar ziek werd en de eerste diagnose lymfeklierkanker was, sloeg de schrik ons om het hart. Gelukkig bleek het een goed aardige tumor te zijn en waren we er op tijd bij waarmee voorkomen werd dat het zou uit groeien tot iets kwaadaardigs. Het kwartje viel bij ons de goede kant op, maar we beseffen heel goed dat het ook heel anders had kunnen zijn. Hierom wil ik de Alpe d’HuZes fietsen om geld binnen te halen , zodat deze verschrikkelijke ziekte in een vroeg stadium ontdekt en bestreden kan worden.

Fietscity Vaassen Sinds 1 februari van dit jaar is Fietscity Vaassen gevestigd in het pand van Kempes Fietsen aan de Apeldoornseweg 25. Na een grondige interne verbouwing is de winkel op 30 maart officieel geopend. Fietscity heeft inmiddels 8 vestigingen in Gelderland en Overijssel. Eigenaar Karel van Vuuren had al jaren, samen met zijn compagnon Gerwin Bomhof, de stille wens om juist in Vaassen ook een filiaal te openen. ,,Vanuit Apeldoorn hadden wij al veel klanten uit Vaassen dus het was een logische stap om ons ook hier te vestigen. Toen we hoorden dat het pand van Jan Kempes mogelijk vrij zou komen hebben we deze kans met beide handen aangegrepen.” Jan Kempes zelf is blij dat zijn bedrijf, dat een geschiedenis van ruim tachtig jaar in Vaassen kent, een belangrijke stap voorwaarts neemt door de overname. ,,Ik ga samen met Bertha van mijn pensioen genieten en heb dan ook het bedrijf met een gerust hart overgedragen.” Fietscity staat voor een uitgebreide collectie fietsen, excellente service, scherpe prijzen en snelle levering.

Met topmerken en altijd de laatste modellen op voorraad is Fietscity een begrip in de fietsenretail.

(Foto van links naar rechts: Karel van Vuuren (eigenaar), Bertha Kempes, Tamara Oostenrijk (verkoopster), Jan Kempes, Patrick Bijker (werkplaats)

GPS op de fiets Sander Pannekoek De GPS op de fiets zie je steeds meer in het peloton verschijnen, ook bij de Ketting. Ook in de bladen ‘FIETS’ en ‘Fietsport Magazine’ hebben hier al menigmaal aandacht aan besteed en de verschillende toestellen uitgetest en vergeleken. Voornamelijk enkele Garmin toestellen zijn uitermate geschikt voor op de fiets. Ook de nieuwste smartphones bieden tegenwoordig deze mogelijkheid. Zelf ben ik al een aantal jaren in het bezit van een GPS toestel die ik veel gebruik op de motor, en daar eigenlijk ook voor gemaakt is. Maar deze heeft wel de mogelijkheid om er meerdere kaarten, waaronder topografische, in te zetten. En dat makt hem dus ook prima geschikt voor op de fiets. Op vakantie gaat hij dus de laatste jaren ook altijd mee op de tandem. Thuis hebben we dan vooraf routes in de omgeving van het internet geplukt en in het toestel of op de laptop geplaatst. Het fietsen is dan wel heel relaxt, niks geen kaarten of weg vragen, gewoon het lijntje op het scherm volgen. En word het donker in de lucht, kies je de snelste weg terug. Ook in de Oostenrijkse Alpen of Duitse EIfel werkt het prima, als je tenminste over topografische kaarten beschikt als je off road gaat. Nadeel op de fiets is het wat grotere formaat, maar dat is ook weer een voordeel in het bos om al stuiterend een route te volgen. Maar inmiddels heb ik ook een kleiner fietstoestel aangeschaft, Garmin Edge 800, die je zoveel informatie kan verschaffen dat het wel eens lastig kan worden de ogen op de weg te houden.

Foto’s Sander Pannekoek Maar leuk speelgoed is het wel, en enige computerkennis is ook geen overbodige luxe mocht je interesse hebben. Het leuke van deze toestellen is dat de route achteraf kan worden uitgelezen en uitgewisseld via b.v. internet met andere gebruikers. Wellicht is het u opgevallen dat er op onze website een GPS pagina is toegevoegd waarop we afgelopen winterseizoen de gereden route van de zondagochtend elke keer op plaatsen. Hier kunt ook u dus zien welk rondje we hebben gereden, compleet met gegevens als snelheid, hoogtemeters en dergelijke. Onlangs kregen we de vraag van camping de Wildhoeve, ook sponsor van onze VTT, of wij misschien ook GPS mountaibike routes voor hun gasten beschikbaar hadden. Aangezien uw reporter al aardig bekend is met dit verhaal had deze dus die vraag in de mailbox liggen. Hier komen dus de routes van afgelopen winter weer prima van pas, we zijn dus alle windstreken we zo’n beetje op geweest en hebben dus wel een aantal ‘tracks’ voor hun beschikbaar. Dat is ook het leuke van verschillende kopmannen, ieder heeft zo zijn voorkeuren en kennis. Rein Witteveen veel richting Noorden Noordwesten en ondergetekende meer West en Zuid. De tracks moeten nog wat worden aangepast voor start en finish bij de Wildhoeve, plus een korte beschrijving van de route. Zo kunnen wij weer wat terug doen voor een trouwe sponsor, in het verleden en in de toekomst.

Zondagmorgen 25 maart, begin van de zomertijd en eerste ritje op de racefiets. Ook de GPS gegevens deze rit zijn weer te vinden op onze website.

Beste mensen, ik ben onlangs en geslaagd voor mijn inburgeringexamen, dus deze keer in het ABN. Je hebt ’t vast wel gelezen in alle huis aan huis en dagbladen. Henry Jacobs is bij de NTFU geslaagd voor ‘Fietssport Instructeur 3’, en wel de eerste die de Ketting in zijn lange geschiedenis ooit rijk is geweest. Hij weet nu precies hoe ieder op de fiets moet zitten, de bocht door moet of in de remmen moet. En al die kennis probeert hij over te brengen op onze jeugdleden, of andere geïnteresseerden. Misschien moet Henry nu ook nog een cursus bij de KNSB volgen, ‘hoe blijf ik op de been’. Dat stond dan weer niet in alle bladen, maar Henry is tijdens de Veluwemeertocht gevallen met schaatsen en heeft zijn heup gebroken. Hij is inmiddels weer herstellende en wij wensen hem natuurlijk van harte beterschap. Gerrit Schurink is inmiddels ook postbode af en is toegetreden tot het grote leger van ‘Vutters’. Gerrit is 's morgens bij het postkantoor ontvangen door zijn vrouw en twee dochters. Hier hebben zij samen een gebakje gegeten en koffie gedronken. Hierna is Gerrit vertrokken voor zijn dienst. Bij de laatste klanten hebben Gerrit zijn collega's hem opgewacht. Vanaf hier moest Gerrit op zijn mountianbike de laatste klanten voorzien van de post. Zo ging hij richting de Bosrand waarbij wij Tinus, Jan, Wim Herms en Remon van Zuuk hem opwachtten met de mountainbike. Bij de Bosrand werden wij hartelijk ontvangen door uitbater Arjan van Werven. Hierbij hebben wij een versnapering genomen. Vanaf hier hebben wij Gerrit samen op de mountainbike naar huis gebracht, die route ging via het Loar. Thuis stond een grote verrassing in de tuin in de vorm van een grote Abraham. Dus voor komend seizoen hebben we weer een kandidaat voor het clubkampioenschap er bij

Ingezonden door Gerti Tellegen. Ja …. volgens sommige mensen, die je meestal op de achtergrond hoort, Is dit met steekpenningen voor elkaar gekomen ??? Maar dan wil ik even mijn zegje doen: je moet er wel wat voor doen om deze prachtige prijs in ontvangst te mogen nemen. Maar het was weer geweldig thuiskomen, een avond om niet te vergeten. Hierbij stuur ik een foto zodat een ieder er kan naar kijken.

Gerrit de Groot hield voorjaarsschoonmaak en kwam op zolder nog een hele doos met ‘Ketting’ clubbladen tegen. Een bericht in het gastenboek leverde welgeteld één reactie op, en wel door de redactie van dit blad. In het archief van de Ketting ontbraken nog een paar nummers en laten die nu net in de bananendoos van Gerrit zitten. Gerrit blij, wij blij, iedereen blij. Alle clubbladen zitten nu in het archief en hopen hier in de toekomst nog eens gebruik van te maken. Gerrit bedankt.

Oh ja……nog even dit. Ons digitale fotoarchief is in tien jaar tijd gegroeid tot zo’n 22.000 bestanden. Maar mocht u nog bijzondere, of minder bijzondere, Ketting gerelateerde plaatjes hebben dan zijn die altijd welkom natuurlijk. Neemt u hiervoor contact op met Sander Pannekoek.

Notulen ledenvergadering

6 maart

Ronald Koetsier Aanwezig waren 38 leden Met kennisgeving afwezig J. Muiderwijk, H.Boeve, A. Koetsier, A. Gorkink, H.J. van Petersen, G. Proper en G. Bouwmeester.

1. Opening de voorzitter opent de vergadering en heet iedereen van harte welkom. 2. Vaststelling agenda De agenda wordt vastgesteld zoals hij in de uitnodiging is aangegeven. 3. Mededelingen en Ingekomen stukken Uitnodiging voor het NK toerfietsen in Nunspeet welke georganiseerd wordt door TC de Volharding en er wordt een oproep gedaan om hieraan mee te doen. 4. Notulen Algemene ledenvergadering 23 maart 2010 De notulen worden vastgesteld er zijn geen op of aanmerkingen. 5. Jaarverslag 2010 secretaris Jaarverslag wordt voorgelezen en goedgekeurd. 6. Financieel verslag 2010 penningmeester en financieel verslag clubblad De penningmeester geeft uitleg over het boekjaar 2011 er wordt inzicht gegeven hoe de vereniging er financieel bijstaat. Henk Jacobs heeft een vraag over het totaal bedrag wat de sponsor bijdraagt aan de VTT, hij vraagt zich af of alle kosten hier wel in genoemd worden. De penningmeester geeft uitleg dat de sponsor ook nog materiële zaken sponsort dus die gaan buiten het bedrag om wat de in onze boeken staat. 7. Verslag kascommissie en benoeming kascommissie 2011 De commissie geeft aan dat alles netjes en in orde bevonden wordt en vraagt de vergadering om de penningmeester te dechargeren. Dit voorstel wordt overgenomen door de vergadering. Harrie Gorkink wordt als nieuw commissie lid aangenomen Henk Boeve treed af. Verder doet de commissie nog enkele aanbevelingen om de bank kosten te drukken deze aanbevelingen worden overgenomen. Pauze

8. Bestuursverkiezing Wim Schakelaar wordt met algehele stemmen herkozen als voorzitter. 9. Nieuws uit het bestuur Het bestuur komt met een voorstel voor een uitgave van ons club geld, om dit club geld weer terug te doen komen naar onze leden. Tevens wordt er een oproep gedaan voor een zinnige besteding van dit clubgeld. Bestuursvoorstel is vernieuwing van onze clubkleding. Hierbij hebben we gekozen voor een andere leverancier. Erik Beekman legt uit waarom. Het bestuur wil graag een update uitvoeren op ons huidige tenue er wordt uitleg gegeven wat er zoal verandert aan het tenue er wordt besloten om over deze veranderingen te stemmen Witte panden aan de zijkant van het shirt. Wordt niet aangenomen Nieuwe Naam Achterkant van het shirt . Wordt aangenomen Broek nieuwe stijl. Wordt aangenomen. Helm in de clubkleuren. Wordt aangenomen Kleding pakket mag totaal een € 15.000,00 gaan kosten wel wordt er over gesproken dat ieder lid nog een eigen bijdrage moet geven voor zijn clubkleding. Dit wordt ook aangenomen.

10. Rondvraag Er wordt een vraag gesteld of er niet 2 x per jaar een VTT georganiseerd kan worden. Ook de NTFU had deze vraag gesteld maar de commissie en bestuur wil dit niet om de leden en sponsoren niet te veel te belasten en enthousiast te houden. Verder is er het voorstel van Henk Boeve om op maandag een groep te vormen met 2 vaste voorrijders welke niet harder rijden dan 25 km per uur, hier kan dan ook niet harder gereden worden , dit voorstel wordt goed gekeurd. Wim Veldhuis vraagt of er niet eens een spreker uitgenodigd kan worden tijdens een vergadering bv Lubberding, dit idee wordt door het bestuur onderzocht. Gieze Nijboer vraagt of de groep die op woensdag middag rijd en nooit mee zal doen aan de Posbank –en de Holterbergrit ook een keer koffie mag drinken op kosten van de vereniging. Dit wordt door de voorzitter toegezegd dat ook zij een keer mogen koffie drinken op kosten van de vereniging.

Verder wordt Gerrit van de Haar gehuldigd omdat hij al 25 jaar lid is van de vereniging en hij ontvangt een speldje van onze voorzitter.

11. Sluiting De voorzitter sluit de vergadering en dankt iedereen voor zijn of haar inbreng en wenst iedereen wel thuis.

Een te grote mond, of ook een klein beetje stoer? Roy Woensdregt Een triathlon, na 3 maanden trainen, kan dat? En dan ook nog een wintertriathlon bij 19 graden Celsius? Het was een hele klus, maar het is gelukt? Waarom doet iemand dit? Het begon allemaal eind september 2011. Ik was thuis, zomaar ineens, een paar weken niet werken en volledige leeggeschrapte agenda. Overspannen was de diagnose, rust het devies. Zoeken naar afleiding en veranderen van ritme en sleur. Zo kwam het dat deze jongen in het herfstweertje de sportschool opzocht. Daar eenmaal aan het trainen raakte ik in een gesprekje met een trainer verwikkeld in het onderwerp triathlon. Hij wilde er weleens eentje doen, maar was er nog niet van gekomen. Ik deed de uitspraak 'schrijf jij het trainingsschema, dan doe ik mee'. Maar, daar ging het mis......hij heeft nog geen schema gemaakt, maar in mijn hoofd had ik bepaald dat dat het doel zou worden....dus, doen! Enfin, ik begon te trainen, en trainen, en trainen...etc etc... Liep de sintloop in Heerde, de 10km, in 43:38. Later in december in Zwolle de eindejaarsloop, wederom de 10, in 40:28. Dat was het punt dat ik vond dat de basis er weer was en dus kon ik de inschrijving die ik in oktober plaatste voor de 'wintertriathlon twente' op 24 maart 2012 in Enschede met een gerust hart laten staan. Waarom de winterversie en niet wachten op een zomervariant? Ik wilde nou ook weer niet te lang wachten met bewijs leveren....ben wat dat betreft soms net een kind, iets nieuws graag zo snel mogelijk. Zo gebeurde het dat er in de winter dus veel fiets kilometers moesten worden gemaakt, en dat heb ik achteraf nog te weinig. En ook schaatsen moest bij de kop worden gepakt. Immers de klus bestond uit een 'kwart triathlon', oftewel 10km lopen / 50km fietsen / 20km schaatsen. En kan u zeggen dat schaatsen, een coördinatieve sport zo aan het eind van het programma is een hele klus. Maar wie a zegt, zegt ook b. Dus gewoon doortrainen en thuis alles om de klus heen bouwen, zoals meer of minder willen eten en veel tijd om te trainen.

foto’s: www.vebemedia.nl Dat was allemaal niet zo'n punt, zat immers veel thuis alhoewel ik weer therapeutisch ging werken na een paar weken. Maar goed in de winter zijn wij alleen de weekenden geopend, en dan werkte ik ook nog om het weekend, dus nog steeds veel thuis. En toen kwamen de volgende vragen: hoe bouw ik het op, wat met kleding/voeding de wissels, etc etc etc. Dus dan maar es een ervaringsdeskundige bellen, Louis Bouwmeester kwam een avondje thee drinken. Ik kreeg vele tips en werd in contact gebracht met Pieter (broer Louis), die meer wintertriathlons heeft gedaan en dus nog meer tips zou hebben. Dat was ook wel zo, echter de enige echte tip die ik kreeg en mij achteraf ook belangrijkste bleek: blijf rustig, zeker in de wissels!

Leek me allemaal steeds minder een probleem te worden, echter ik bleef maar last houden van dat probleem 'wissel'. Je wil alles zo snel mogelijk doen, maar met lage temperaturen en/of regen moet je wellicht toch wat gaan wisselen? Hoe, wat, wanneer, etc etc etc.....het bleef maar in m'n hoofd spoken. Nou eerst nog maar es ff poosje stevig trainen, dan komt de rest later wel. Maar toen ging het ff iets anders dan gepland in het schema, m'n schoonmoeder overleed en alle training was eventjes van de kalenders geschrapt. Prioriteiten stellen heet dat. En achteraf niet zo heel slecht, want de verplichte rust van twee weken die ontstaan was gaf mijn lichaam de trainingsrust die het nodig had. Zit je in zo'n flow naar een heftig doel dan wil je dat vaak niet zien maar nodig is het zeker! Maar toen de training weer werd opgepakt bleef ik toch maar steeds denken aan 'hoe, wat, etc etc..' 'Daar moet ik toch iets op kunnen verzinnen zonder iedereen om raad en advies te hoeven bellen?' was eigenlijk hetgeen dat me bezig hield.

Ineens kreeg een klein brutaal plannetje. Ik zag op de kalender van de NTB dat er op 10 maart een kwart wintertriathlon (10/50/20) was in Groningen. Dat leek me een hele leuke test. Het doel: deelnemen om sfeer te proeven, wissels te testen, voeding testen, en alles ontdekken wat fout kan gaan. En het grootste doel was 'meemaken van zo'n evenement'. Maar helaas de inschrijving was vol. Maar niet getreurd, na een berichtje op het triathlonforum kreeg ik bericht van een afzegger, waardoor ik onder zijn nummer alsnog kon starten. Dus stapte deze jongen op 10 maart in de auto op weg naar Groningen. Het was een hele belevenis. Ik voelde me soms net een kind in een speelgoedwinkel, veel mooi materiaal, voor het eerst in een 'parc fermé' dat behoorlijk streng was op de toegang en zo. Oftewel heel indrukwekkend......en zeker een heel leerzaam dagje. Ik had bijvoorbeeld geen schilderstape bij me waarmee al die 'grote jongens' die hele dure fietsen voorzagen van gelletjes en repen. Ik was aan het nadenken over kleding, waar liggen straks m'n fietsschoenen en schaatsen? Hoeveel vocht moet ik op de fiets klaar hebben zitten? Wel of geen drinken mee tijdens lopen? Maar waarom al die vragen? Ik had toch alle tijd? Het was toch maar een 'trainingsdeelname'? Ja, maar toch.....doe je een wedstrijd, dan wil je met een leuke tijd naar huis. Het was 10 graden boven nul, en dus besloot ik gemiddeld gekleed te gaan en dat bleek een goede keus. Er stond in het vlakke Groningen een gigantische wind, dus het fietsen was een ramp. Maar al met al keerde ik met een goed gevoel naar huis. De tijden waren als volgt: 00:43:33(L) 00:03:28(W1) 01:42:47(F) 00:05:29(W2) 00:45:47(S) 03:21:06(Grand Total). Oké, het leverde geen prijs op, ja een boete van 44 euro voor te hard rijden....oeps! Maar het had me wel heel veel geleerd, en dus kon ik wat relaxter de laatste 2 weken training in. Ik kom me dus rustig gaan voorbereiden op dat ultieme doel: 24 maart 2012 WT Twente! Maar ojee daar kwam het volgende probleem, maar wel een leuk probleem. De weersvoorspelling: zon, 19 graden..!! Twitter deed ineens goede zaken. Er werd door velen getweet of het is toegestaan om 'in kort' te schaatsen? Het antwoord van de organisatie was duidelijk: NEE! Dat mag niet! Nou ik kan u allen zeggen, dat was geen ramp. Waarom niet? Nou de reden dat het niet mag is dat armen benen en vingers bedekt moeten zijn ivm valpartijen en de scherpe schaatsen. Onze sportersreden? Het dagverslag van 24 maart WT Twente legt het u uit:

Zaterdag vroeg vertrek naar Enschede, inschrijven, fiets van de auto, omkleden en de controle door zodat het plekkie in het 'parc fermé' ko worden ingericht. Omkleden was gauw klaar: ondershirt (een type 'cool'!), en tenue van 'De Ketting' (omdat daarvan de been- en armstukken het best matchen ;) ten opzichte van m'n andere setjes). Fiets vol hangen met veel bidons, gels, en niet-in-de-zon-smeltende repen haha.

Het inlopen naar het Fanny Blankers Koen stadion in Hengelo kon beginnen. Daar mocht ik starten voor 'mijn tien' met twee ronden in het stadion en dan via twee lussen naar de wisselzone voor de ijshal om te gaan fietsen. Ik was iets rustiger begonnen met lopen dan in Groningen, in de hoop met iets minder spierspanning op de fiets te stappen, en dat leek te werken. Oftewel: trappen met die hap! 50 kilometers op een prachtig parcours. Niet al te veel last van wind. Mooi moment dus om op een gangetje van zes á zevenendertig in't uur een hapje te eten en het vocht aan te vullen. Moeilijkste hier was nog het tellen. In principe ben je zelf eindverantwoordelijk voor de afgelegde afstand, in dit geval dus vijftig kilometer oftewel 7 ronden. Maar ja, na een ronde of drie a vier blijkt tellen best lastig. De gedachte 'heb er drie gedaan, zit in de vierde' blijft lastig in vermoeide toestand. Dat wordt dan al gauw 'had ik er nu al vier?'. En voor de kids, die mee waren als tellers, lag het parcours net ff wat ver, dus die keken op afstand zodat ze me niet de ronden konden doorgeven.

Maarrrrrr, daar was weer die schilderstape. Ik had zeven kleine stukjes op m'n stuurpen zitten. Zo kon er na elke ronde eentje weggooien, etc etc.... Om zo met een gemiddelde van 33 in't uur de eindstreep van het fietsonderdeel te passeren en me op te maken voor de laatste wissel en het laatste onderdeel: de 20 km schaatsen, 54 ronden! En ja daar kwam ook gelijk die sportersreden die zegt dat het heel prettig is dat kort gewoon niet mag cq kan! Na twee onderdelen, 60 km, 19 graden, is het binnenlopen van een hal van een graad of 5 een beste klap. Ja dan is wat meer kleding erg fijn!

groep gehangen die eigenlijk iets te hard ging maar die niet waagt die niet wint. En dan hoop je nog steeds even niks van de kant te horen, maar toch helaas gebeurt dat wel: “pap, nog maar 45 rondjes!!”. Zo goed bedoeld van dat ventje van 6, maar zo frustrerend want je wil het pas weten als je op de helft of verder bent. Maar toch, al rekenend met deze info bedacht ik dat het best goed was gegaan en nog steeds ging. Dus gaf het eigenlijk ook wel weer wat moraal, want elke seconde is er één, dus toch nog maar es aanzetten. En ze bleven me keurig roepen hoever ik al was, keurig jongens! Goed telwerk! Het resulteerde in een hele serie rondjes die schommelden tussen de 43 en 49 seconden, met een eindsprintje van 39,1 voor de laatste ronde. En toen mocht ik gaan genieten: fruit, stroopwafels, isotone dorstlessers, yoghurt, je kon het zo gek niet bedenken of het stond er wel. En het was lekker! En ik vond dat ik het had verdiend. Terug naar het 'parc fermé'.....oeps muts nog op....pff...warm!! Nog even wachten op de officiële einduitslag, maar die loog er dan ook niet om: 15 minuten sneller dan Groningen! Het was gelukt, de wintertriathlon volbrengen en dan ook nog met een goede tijd. Ik durf er mee thuis te komen, en ben stiekem best een beetje trots op mezelf. De uitslag: all over 33e plaats van de 92 deelnemer op de kwart individueel. Roy Woensdregt EPE 00:45:41(L) 00:01:54(W1) 01:30:57(F) 02:18:30(Na F) 00:05:06(W2) 00:43:10(S) 03:06:45(EIND) Ik heb genoten van prachtige evenementen, mooie sport beoefenen, en om je heen beoefend zien worden. Ik ga zeker inschrijven voor een zomertriathlon (Apeldoorn 8 september zeker!), wil van de zomer nog graag een 5, 10 en halve marathon lopen. Oftewel nog plannen zat. Maar nu eerst nog ff nagenieten!

Enfin ik trok al etend en drinkend m'n schaatsen aan en begon vol goede moed, want ik voelde me nog steeds erg goed en zag de klok die me zei da'k het heel niet slecht deed, aan de laatste klus. Maar hier stonden die tellers wel. Dikke jas aan, telformulier en stift in de hand. En dan begin je, voel je je hamstrings samentrekken en je quadriceps tegen sputteren. Die eerste tien ronden zijn een behoorlijke slijtageslag. En dan voel je dat je na een aantal ronden ineens best lekker op gang bent, nog ff in een

Van een hele bijzondere ervaring: lopen, fietsen en schaatsen bij plus 19..!!! Het was cool!! Met sportieve groet, Roy

Activiteitenkalender 2012

(onder voorbehoud)

Waar

Tijd

06-05 Gisolarit

Type Afstand KS SP prijzen/opmerkinge n Openingsrit + Willy v Essenpl 09.30 TT ±45 X Paasbrunch Elspeterweg 09.30 TR 16 km X X Gisola

27-05 Klim-Tijdrit 03-06 S&K pelotonsrit

Zuidweg Boshuisweg

09.30 09.00

TR PR

11-06 GP de Ketting

AV Cialfo

19.00

RR

19-08 Posbankrit 25-08 NK Toerfietsen

Willy v Essenpl Nunspeet

08.30

27-08 Bart Kamphuisrit

Kievietsveld

01-09 Zilveren Sigaret

Boshuisweg

8/9-09 16-09 07-10 20-10

Datum Activiteit 08-04 Paasrit (2 groepen)

Mergel-Heuvelland Holterbergrit Boerenkoolrit(2 grp) Emster veldtoertocht Rabobank 10-11 Sportsbalmcross

X X

X Rabobank? X Schieven & Keizer

?

-

X Clubblad “de Ketting”

TT

110

-

18.30

RR

??

16.30

TR

32km

X

Zuid Limburg Willy v Essenpl 08.30 Willy v Essenpl 09.30 Hanendârp 09.00

TT TT -

110 ??? -

-

Hertenkamp

CR

20

X

X HDKS Groepen, Individueel www.tcdevolharding.nl X Clubblad “de Ketting” van Essen elektra / X open wedstrijd Wordt verder uitgewerkt X HDKS X Boerenkool na afloop - Organisatie HDKS Harmelink sport / X Rabobank. open

13.30

15 km 75km

uitleg kalender: TT = toertocht TR = tijdrit PR = pelotonsrit CR = Cross RR = regelmatigheidrit KS = Clubkampioenschap SP = Sportiviteitprijs

Wedstrijdreglement: 1. Deelname geschied op eigen risico. 2. Houd je aan de verkeersregels, deze gelden ook tijdens de wedstrijden. Let op de veiligheid van anderen en jezelf! 3. Rij zoveel mogelijk rechts van de weg. 4. Schuimhelm verplicht. 5. Minimaal kwartier van te voren aanwezig, uiteraard mag eerder om mee te helpen parcours "veilig te stellen". 6. Race of tijdritfiets verplicht, deze dient in een veilige staat te zijn, denk aan de banden, remmen en algehele staat. 7. Geen sterwielen bij pelotonsritten. 8. Bij pelotonsritten geen functionele tijdritsturen, minimaal dient de beugel gedemonteerd te zijn. 9. Wedstrijdleiding beslist, geen discussie tijdens de wedstrijden. 10. Respecteer elkaar en de omgeving, neem je afval mee.

Informatie: Voor de wedstrijdwinnaar telt de eindtijd van de wedstrijd. Voor de kampioensprijs telt het puntentotaal van wedstrijden inclusief behaalde bonuspunten. Voor het eindtotaal tellen de 4 beste prestaties. Als coördinator van de wedstrijden zal optreden de heer Roef van de Beek. Naast de gebruikelijke wedstrijdorganisatie zal extra aandacht uit gaan naar het veiligheidsaspect. Vrijwilligers hiervoor zijn onontbeerlijk. Alle wedstrijden tellen mee voor de Sportiviteitprijs. Puntentelling 2011 sportiviteitprijs: Voor de sportiviteitprijs telt het aantal deelnames aan wedstrijden en fietsactiviteiten in clubverband, bij gelijke eindstand telt het aantal behaalde punten in de regelmatigheidwedstrijden. Winnaar is dus degene die aan de meeste activiteiten deelgenomen heeft waarbij bijgelijke stand de puntentelling van de regelmatigheidwedstrijden,beslist. Vrijwilligerswerk t.b.v. begeleiding van de activiteit wordt tot maximaal 4 activiteiten meegerekend als deelname aan deze activiteit.

G A SEN! TOCH

FIET

Stad

Recreatief Gebruikt

WWW.FIETSCITY.NL

Fietscity is 4x bekroond als beste fietsenwinkel van Nederland

Jeugd Kleding

Fietscity Vaassen Apeldoornseweg 25 8172 EG Vaassen 0578 - 571 267 [email protected]

Accessoires Openingstijden Ma. gesloten Di. t/m vrij. 09.00 - 18.00 Za. 09.00 - 16.00

twitter.com/fietscityfcv facebook.com/fietscityvaassen

Jaargang 28 - nummer 1

Recommend Documents