Colofon Dit E‐zine Mansolein is een gratis publicatie van Mansolein Haras Frankrijk. Alle teksten en vormgeving vallen onder copyright van Mansolein. U bent helemaal vrij in het doorsturen van dit E‐ zine naar anderen, maar alleen in zijn geheel. Als u stukken er uit wilt gebruiken, foto’s of tekst, mag dat alleen na schriftelijke toestemming van Mansolein Haras Frankrijk. Uw reacties en vragen zijn altijd welkom op
[email protected]. Hier kunt u ook vragen om toegevoegd te worden aan de mailinglist. Ook op www.mansolein.com kunt zich aan‐ (en af‐) melden.
Inhoud
van deze aflevering onze nieuwe meiveulens zweverig… duizendguldenkruid aragoniet steen onze te koop staande paarden een rijles van Larisse de winkel is open! ’n Larisseles: aanleuning wat was er toch met Fedor?
Beste lezer,
welkom in de vierde aflevering alweer van ons Mansolein E‐zine. Hier boven ziet u Fedor Mansolein, maar er had ook een foto kunnen staan van Faiga Mansolein of van Vitesse Mansolein Z. Want die twee zijn net zo mooi en net zo lief. Wat ze alle drie gemeen hebben is dat ze in mei geboren zijn. Ze lopen, liggen, springen en dansen nu in de wei, in steeds grotere cirkels om hun moeders heen. Soms maken ze al heel voorzichtig kennis met elkaar… Verderop in dit e‐ magazine staan meer foto’s van deze drie veulens! Wat kunt u nog meer verwachten? Natuurlijk behandelen we weer een edelsteen en een bloesemremedie. Larisse geeft weer een rijtip en we hebben een reactie van een trotse moeder op een rijles die Larisse aan haar dochter gaf. Onze te koop staande paarden worden weer even genoemd en, ook al heeft dat niets met paarden te maken, geven we weer een update over onze nieuwe winkel in Luxeuil les Bains in de Haute Saône, Frankrijk. Veelplezier met deze aflevering! Het Mansolein team
Op maadagochtend 3 mei rond half voorbereid op de Grand‐Prix drie is onze dressuurmerrie Mevonia dressuur. bevallen van een gezonde, grote zoon Één van onze topmerries, Ulicator de Fauntane, is vorige maandag als laatste van dit seizoen bevallen van een gezond merrieveulen van V Alba R.
Vrijdagavond 7 mei was het zover, de vroegste bevalling bij ons ooit. Tijdens het afstallen om 21 uur (de laatste hooironde) ontdekte Renée dat onze merrie I'll Take Romance was begonnen aan de bevalling. Ze had wel een beetje hulp nodig van Siko, want het was een groot veulen. Maar na korte tijd kwam ze dan ter wereld, het royale merrieveulen Faiga Romance Mansolein! Een prachtig gelijnd veulen, met een heel mooi hoofdje, lange benen en veel zin in het leven. Na een uur stond ze zelfstandig op de benen en vond ze ook de uier. Moeder en dochter zijn gezond en maken het goed.
Faiga Romance Mansolein groeit al goed, is sterk en heeft een duidelijk willetje. Een echte dame om te zien en al zeer behendig op haar lange benen. We kijken uit naar hoe ze zich verder zal ontwikkelen. Duidelijk is wel dat haar moeder I'll Take Romance een echte "merriemaker" is want Faiga Romance Mansolein is haar vierde opeen volgende merrieveulen. En daar zijn we blij mee want de halfbloed merries hebben bewezen de beste te zijn in sport en fokkerij!
van Leonardo da Vinci. We noemen hem Fedor Mansolein. De bevalling verliep voorspoedig en snel en moeder en zoon maken het goed. Omdat Fedor Mansolein erg groot is staat hij nog wat steil op zijn Wij noemen haar Vitesse Mansolein Z voetjes, maar dat trekt al snel bij. Hij . In de nacht van maandag 17 mei rond 01.30 werd ze geboren. De is donkerbruin tot zwart van kleur met enkel een klein wit vlekje op zijn bevalling verliep snel en voorspoedig. Vitesse Mansolein Z is flink aan de bovenlip. maat, hoogbenig en mooi gebouwd. Hij is precies wat we hadden Ze is donkerbruin van kleur maar alles verwacht en gehoopt, en net als zijn wijst erop dat ze schimmel zal volle broers Leander Mansolein en Evander Mansolein is hij hoogbenig, worden net als haar vader. Dit is het tweede veulen voorUlicator luxe in belijning met een correct exterieur en een prachtige uitstraling, de Fauntane , die een driekwart zus is van de Internationale topmerrie gewoon een plaatje om te zien! Jalisca Solier van de Zwitser Steve Door het koudere weer en de regen deze dagen moest hij helaas nog even Guerdat. op stal blijven, maar moeder en zoon Na twee dagen op stal te hebben gestaan in verband met de regen, is leken dat niet erg te vinden. Ze Vitesse Mansolein Z lekker de wei op genieten allebei van alle extra gegaan. Ze heeft zich de afgelopen aandacht en voor Fedor is het een week mooi ontwikkeld. Ze beweegt met veel souplesse en kracht en is een plaatje om te zien.
mooie gelegenheid om zijn lange stelten rustig onder controle te krijgen. Mevonia is weer een trotse en zeer verzorgende moeder; de laatste keer van een Leonardo da Vinci veulen, want deze hengst werd enkele weken geleden verkocht naar Nieuw Zeeland om daar te worden
We werken, als het nodig is, met edelsteentjes die we in de manen van de paarden vlechten en met bloesemremedies die we door het voer druppelen. We hebben op die manier verschillende keren een oplossing gevonden in ‘onoplosbare’ problemen met onze dieren. Het lijkt wel toveren… Maar als het nodig is, bellen we onmiddellijk de dierenarts en nodigen we hem uit om op zijn manier te komen toveren. De dierenarts heeft verschillende keren het leven van een paard gered. En dan hebben we het nog niet eens over zijn onontbeerlijke begeleiding van inseminatie en dracht.
Een vriend liep een aantal jaren geleden drie maanden stage bij een boer met melkkoeien in Noorwegen. Een van de koeien gaf door uierproblemen geen melk meer. Dat was voor de boer een forse strop. Vooral omdat zo’n onproductieve koe eigenlijk niet gehandhaafd kon worden, terwijl het eigenlijk een van zijn beste dieren was. De dierenarts kwam iedere dag en gaf iedere dag een forse spuit van het een of ander in de uier van het dier. Het hielp niet.
‘Verdorie’, zei de boer, (maar dan in het Noors), het kost me meer geld dan ik me eigenlijk veroorloven kan en het helpt allemaal nets, die spuiten in de uier’. Hij vervolgde: ‘vroeger als zo’n beest een dergelijke ontsteking in de uier had, gaven we hem een paar kruiwagens paardenbloemen te vreten en dan was het probleem over, en nu betaal ik me scheel en gebeurt er niets.’ ‘Laten we dat dan maar eens doen’, zei onze vriend. Ze plukten kruiwagens vol paardenbloemen en gaven die aan het dier te eten. Twee dagen later kwam de melk weer op gang en twee weken daarna was de productie weer op het oude niveau. Toveren? Was dat zweverig? Als we zien dat een paard snel opknapt, als een intreurig dier weer speels en blij wordt, als we zien dat het gedrag weer sociaal wordt en dat het niet meer doorlopend op trappen en bijten uitloopt, door zo iets simpels als een steentje van € 5,=… dan mag iedereen ons zweverig vinden. Maar wij zijn dan alleen maar blij met het resultaat: een dier dat beter in zijn vel zit en zich naar de kudde en naar ons toe weer normaal kan gedragen. Lukt dat altijd? Nee, soms niet, soms lijkt niets te helpen, ook de dierenarts niet.
Centaury/Duizendguldenkruid Duizendguldenkruid heeft een 20‐30cm hoge, vierkante en rechtopstaande stengel, die bovenaan vertakt is met tegenover elkaar staande drienervige, gladde en ovale bladeren die puntig uitlopen. Deze plant is op vochtige en grazige zandgrond te vinden en bloeit van juni tot en met augustus.
Paard Centaury‐paarden zijn braaf en volgzaam en ze zetten zich altijd voor je in. Wat betreft de bouw is het een ‘gewoon’ en gemiddeld paard met een zachtmoedige uitstraling. Het draagt de hals niet hoog en kijkt met vrij grote ogen de wereld in. Het maakt een vlakke indruk. Vaak heeft dit dier grote hoeven. In de groep is het een gemakkelijk dier. Het zal niet op de voorgrond treden maar zich rustig op de vlakte houden. Het is vriendelijk naar de andere paarden toe en schikt zich probleemloos naar de leider. Naar mensen toe is het een open en behulpzaam paard. Hij zal nauwelijks reageren op fouten van de berijder en hij zet zich altijd maximaal in. Eigenlijk geeft dit dier zich weg: het reageert te weinig op eigen ongemak of zelfs pijn. Doorlopend probeert hij het de mens (en andere paarden) naar de zin te maken. Het probleem met dit dier is juist dit er steeds voor de anderen te zijn. Hij gaat daardoor (soms zelfs geheel) aan zichzelf voorbij. Hierdoor worden blessures en pijn niet of te laat herkend. Omdat het paard zelf niet aangeeft wanneer het rust nodig heeft, wordt er snel misbruik van hem gemaakt. De menspartner moet dit dus voor het dier in de gaten houden. (Of de begeleiders / ouders van kinderen die met dit paard werken, want het is een ideaal kinderpaard!) De Centaury bloesemremedie helpt het paard een evenwicht te vinden tussen het zich inzetten voor anderen en het beschermen van zichzelf. Het leert het paard meer zelfstandig te zijn, zonder dat het ten koste gaat van de relatie met anderen. Een beetje koppigheid en eigenwijsheid maken dit paard sterker en gezonder. De mens kan dit ondersteunen met Sardonyx, een steen die helpt tevreden te zijn en minder eisen aan de ander te stellen. Lapis Lazuli helpt om realistischer naar de ander te kijken en Nefriet helpt het paard meer als partner te ervaren vanuit een beter eigen contact met de aarde.
Mens Voor de mens is deze remedie een goede steun om ‘nee’ te leren zeggen en niet meer doorlopend voor anderen klaar te hoeven staan. De eigen wil en bedoeling kunnen meer uit de verf komen. Bij het paard kan dit ondersteund worden met bergkristal voor de helderheid en zuiverheid van de bedoelingen en met Aragoniet om ongecompliceerd blij te zijn. Rhodoniet maakt het paard veerkrachtiger en zelfstandiger, maar daar moet de mens dan wel aan toe zijn…
Aragoniet Aragoniet is chemisch gelijk aan schelpen. Ontelbare zeediertjes hebben hun schelpjes op de zeebodem in opgeloste staat afgezet. Nu wordt het in veelkleurige lagen gevonden. Het is een van de weinige stenen die eigenlijk altijd gebruikt kunnen worden. Het is een over de gehele aarde veel voorkomende steen, die voor de bijzondere situatie waarin het paard zich nu bevindt, van grote betekenis kan zijn.
Paard Aragoniet helpt het paard ongecompliceerd gelukkig te zijn. Draven, stampen, springen, het paard lijkt jaren jonger te worden. De aarding wordt beter en het contact met de grond wordt intenser. De verbinding van het paard met de buitenwereld, andere paarden en de menspartner, wordt soepeler en meer vanzelfsprekend. (Manegepaarden kunnen eigenlijk niet zonder…) De huid wordt soepeler en gaat glanzen, het paard komt ook beter in de wintervacht. De botten worden soepeler en veerkrachtiger. De gewrichten worden taaier en beweeglijker. Het gebruik van deze steen maakt het eigenlijk altijd wenselijk naar het voer van het paard te kijken. Een andere verhouding in de voeding zal de werking nog sterk verbeteren. (Meer krachtvoer en droog hooi en wat minder ‘neutraal’, gemiddeld voer) Bloesemremedie bij de mens: Elm (Veldiep), Larch (Lariks ), Pine (Den) en Willow (Wilg). Deze bloesems maken knellende banden met het verleden los, geven moed, zelfvertrouwen, stimuleren de eigen wil en helpen het maken van contact met de ander en de buitenwereld. Hierdoor kan levensvreugde dieper met het paard beleefd en gedeeld worden.
Mens Aragoniet is een aardende steen. Oud onbenoemd verdriet krijgt een plek en wordt minder storend. De rug kan rechter en de nek gestrekt. De handen kunnen meer open in een schenkende houding. Geven omdat het goed is om te geven en niet met de bedoeling te ontvangen… Te weten dat je er mag zijn, gedragen te worden, ook in eenzaamheid. Alles wat onoverkomelijk lijkt wordt vlakker en alles wat onontwarbaar lijkt, wordt simpeler. De bewegingen worden, soepel en vanzelfsprekend, en gedragen door een betere, harmonieuze lichaamshuishouding. Ook al regent het: de zon blijft schijnen… Bloesemremedie voor het paard: Centaur (Duizendguldenkruid), Rock Water (Bronwater), Vervain (IJzerhard) en Wild Rose (Hondsroos). Deze bloesems helpen naar buiten te treden en contact met anderen aan te gaan. Ze verzachten en stimuleren zelfliefde, nemen zorgen weg en helpen om er meer voor anderen te zijn.
Meer informatie vindt u op www.mansolein.com onder het hoofdje “paarden"‐“te koop”. Hera Mansolein Merrie, geb. 22‐04‐2006 Stokmaat 1.64 m, Bruin Stam: fokfamilie 32 Afst. Haarlem x Centauer Z x Daimler x Rinaldo Stamboek: Zangersheide Röntgenologisch goedgekeurd
Leander Mansolein Hengst, geb. 14‐05‐2007 Stokmaat 1.62 m, Zwart Stam: Merrielijn58, Fokfamilie 711 Afst. Leonardo Da Vinci x Balzflug x Pretendent x Matador Stamboek: NRPS Röntgenologisch goedgekeurd
• Larimar Mansolein Hengst, geb. 27‐05‐2007 Stokmaat 1.63 m, Bruin Stam: Merrielijn 11, Fokfamilie 199 Afst. Leonardo Da Vinci x Balzflug x Seclusive xx x Mamori xx Stamboek: NRPS Röntgenologisch goedgekeurd Cerise Mansolein Merrie, geb. 25‐05‐2007 Stokmaat 1.74 m, Donkerbruin Stam: fokfamilie 234 Afst. Dreamcatcher x Juventus x Slaney xx x Zodion Stamboek: KWPN Röntgenologisch goedgekeurd
Bashira Mansolein Merrie, geb. 25‐02‐2006 Stokmaat 1.76 m, Bruin Stam: fokfamilie 234 Afst. Future x Juventus x Slaney xx x Zodion Stamboek: KWPN Röntgenologisch goedgekeurd
Vivre Mansolein Hengst, geb. 29‐03‐2009 Bruin. Stam: Holsteinerstam 4025 Afst. V.Alba R x Totoche du Banney x Athlet Z Verwachte stokmaat rond de 1.68 m.
Luna Mansolein Merrie, geb. 01‐05‐2006 Stokmaat m, Bruin Stam: ‐ Afst. Bazra van Welh x Cocky Dundas xx x Baccarat ox x Brockwell cobweb Stamboek: NRPS reg. B
Baldur Mansolein Ruin, geb. 30‐06‐2006 Stokmaat 1.72 m, Vos Stam: Merrielijn 11, Fokfamilie 199 Afst. Universeel x Balzflug x Seclusive xx x Mamori xx Stamboek: KWPN Röntgenologisch gekeurd met bemerking
Joyce F Niet te koop: we zoeken een lease‐situatie. Merrie, geb. 30‐03‐1991 Schimmel. Stam: Afst. Cocky Dundas xx x Baccarat ox x Brockwell cobweb Stokmaat 1.57 m.
Pony’s Nisha Mansolein Merrie, geb. 16‐06‐2008 Stokmaat D / E, Zwart Afst. Bazra van Welh x Carlo x Briljant Stamboek: NRPS register B papier
Balthazar Mansolein
VERKOCHT
Ruin, geb. 29‐05‐2007 kleur koffievos zonder aftekeningen. Verwachte stokmaat rond de 1.48 m.
Lothar Mansolein
GERESERVEERD Ruin, geb. 14‐04‐2007
Shabrak bonte Few Spot Appaloosa. Verwachte stokmaat rond de 1.48 m.
Savoij Ruin, geb. 10‐06‐2002 Panterbonte Appaloosa. Stokmaat 1.43 m.Afst. Chewano van de Langenieuw x Baccarat ox x Amor van Schafferden
Ten eerste werd in alle rust samen met Jessie de merrie Mirre van de heuvel opgehaald. Heel ontspannen kwamen ze samen naar beneden lopen om haar daarna te borstelen, te knuffelen en op te zadelen. Mirre leek er wel zin in te hebben, hoe kan het ook anders met zoveel vertrouwen en liefde van de mensen om haar heen. Jessie mocht Mirre meenemen naar de rijbak buiten, beugels op maat, veiligheidscap niet vergeten en opstappen maar. Best spannend vond Jessie, maar ze heeft het volste vertrouwen in de paarden en mensen van Mansolein. Na wat rustig rondstappen en nuttige aanwijzingen van Larisse, zag je die twee ontspannen en genieten. Een heerlijk samenzijn tussen mens en paard. De overgang naar de draf verliep prima en weer kreeg Jessie continue bemoedigende en vooral leerzame aanwijzingen op een heel natuurlijke, ontspannen wijze. Vooral het in de wending aansturen vanuit de schouder was voor Jessie nieuw en dus een leuke uitdaging. Het was direct voelbaar voor haar en het werkte… het deed echt iets met haar. Terug in Hengelo had Jessie weer les bij de manege en het bijzondere hierbij is dat haar rij‐ instructrice opmerkte dat ze andere hulpen gebruikte. Deze stelde haar de vraag waar ze dat had geleerd, waarop Jessie trots antwoordde:”in Frankrijk”. Natuurlijk was ze hier heel blij mee en tegelijkertijd dankbaar dat ze les had gehad van Larisse Engels van Stal Mansolein in Frankrijk. Deze ervaring is zeker voor herhaling vatbaar, ze is nog steeds aan het na‐genieten. Lesgeven: EEN KUNST, EEN KUNDE! Larisse en Mirre, bedankt Knuffel Jessie
Op vijf juni opende Mansolein Minéraux et Galerie d’Art officieel haar deuren. Daar zijn we best een beetje trots op… De stenen glanzen en fonkelen, de beeldjes staan klaar om ingepakt te worden en de kunst is met drie spits‐afbijtende kunstenaars ruim en in mooie kwaliteit vertegenwoordigd. Op het allerlaatste moment moest er nog van alles gebeuren, maar zo gaat het altijd met zulk soort ondernemingen. Vooral Renée had het er meer dan druk mee. Maar ze kan toveren… Er waren al mooie stukken in de regionale pers, met interview en foto’s. Wat ons vooral opvalt is het enthousiasme wat we van de Luxoviens ervaren. We hebben werkelijk het gevoel dat we welkom zijn. We hebben nu al het gevoel dat onze winkel/galerie ons vrienden heeft opgeleverd. Niet alleen uit Luxeuil: de afstanden zijn in Frankrijk al snel wat groter dan we in Nederland gewend waren, de mensen komen soms van heel ver. Het is haast onvoorstelbaar: in een pand dat stamt uit de vroege vijftiende eeuw, aan een weg waar de Gothen eens handeldreven, waar de Romeinen hun baden bouwden, waar Karel de Grote orde op zaken kwam stellen en waar Atilla de Hun de boel kwam verbouwen… en waar Columbanus met twaalf volgers het eerste Christelijke klooster van Europa stichtte: in het jaar 610 begon de bouw. De opgravingen daarvan liggen vijftig meter van onze etalage. En daar mogen we stenen en fossielen verkopen van miljoenen, soms zelfs miljarden jaar oud. Daar mogen we kunst tentoonstellen die daaraan een schitterende eigentijdse weerklank geeft. ‘Diegene aan wie de natuur haar openbaar geheim begint te onthullen, die voelt een onweerstaanbaar verlangen naar haar meest waardige vertolkster: de kunst.’ (Goethe) Wij van Mansolein zijn trots en gelukkig dat we hier met onze winkel/galerie van mogen getuigen.
In een eerdere aflevering hebben we het gehad over de inwerking van de ruiter op zijn paard. Afgelopen maand legde ik uit hoe je een wending moet rijden. Nu kunnen we maar de volgende stap.
We willen tijdens het rijden van het paard een fijne aanleuning in de hand hebben , maar wat is dat nu eigenlijk, aanleuning? Betekent dat met de neus op de borst lopen? Is het paard als hij fijn in de aanleuning loopt nu zwaar of juist licht in de hand? En een andere belangrijke vraag: hoe krijgen we die aanleuning tot stand? Mijn ervaring is dat men uiteenlopende ideeën heeft over wat een fijne aanleuning is, maar laten we beginnen met mijn ideeën hierover. Ik vind het prettig rijden als een paard licht in de hand is, een gelijkmatige druk geeft in mijn beide handen, reageert op kleine hulpen van mijn handen en de rest van mijn lijf, en daarbij constant is in die aanleuning. De aanleuning van een paard is datgene waar iedereen zowat het eerst naar kijkt, en wat erg belangrijk wordt gevonden voor het algemene dressuurbeeld. Als een paard onrustig is, of trekkerig in de
aanleuning, geeft dat voor de dressuur een onrustig beeld en het gaat er juist om dat we een mooi ontspannen en harmonieus beeld zien van ruiter en paard. Aanleuning is op zich niet moeilijk voor het paard, of je nu op een jong paard zit dat net onder het zadel is of op een getraind/verder doorgereden paard. We hebben het over aanleuning wanneer het paard aan het bit loopt, met een afgebogen hals en zijn hoofd netjes op de loodlijn, (waarbij de neus iets voor de loodlijn mag/kan zijn. Ik heb het nu dus niet over het diep en rond rijden, laat staan over het rijden met de kin op de borst. (Dat is iets waar geen enkel paard beter van wordt!) Een paard een keer wat dieper instellen is op zich geen probleem en kan in de training van een paard best even goed zijn, maar het mag nooit
constant worden gebruikt. Hoe krijgen we die fijne aanleuning nou precies? Ook hierbij moet je er vanuit gaan dat de inwerking van je eigen lijf veel invloed heeft op het paard en in dit geval dus ook op het verkrijgen en behouden van de aanleuning. Hierbij is het volgende van belang.
Paarden die de neiging hebben in stap van links naar rechts te deinen, moet je anders aanpakken. Zorg bij deze paarden voor, dat je die beweging niet met je onderlijf volgt, maar beweeg juist je bekken/heupen in een beweging van achteren naar voren. Blijf dit volhouden tot het paard jouw beweging volgt en zijn rug ontspant. Deze ontspanning van de rug is belangrijk om een gelijkmatige aanleuning te verkrijgen, zonder spanning van hals, kaken en de mond van het paard.
Terug naar de ruiter en zijn zit. Je hebt erop gelet dat alles ontspannen is en meebeweegt met het paard, je voelt dat het paard van achteren naar voren beweegt in de stap en de druk op je teugels is gelijk. Maar om het paard aan het bit te vragen heb je naast je zit uiteraard ook je handen nodig. Door middel van ophoudingen, (het sluiten van je hand alsof je zacht in een sponsje knijpt en weer los laat,) vraag je het paard naar beneden te komen. Voel daarbij of er spanning of weerstand is in één van je beide handen. Als dat het geval is, vraag dan aan die kant iets meer met een lichte ophouding en laat dan gelijk weer los. Als dat niet het Eerst ga je ontspannen zitten. Let gewenste effect heeft kan je jouw erop dat je geen spanning hebt of schouder van de tegenoverliggende vasthoudt in de rug en nek, ook je schouders, armen en handen moeten hand iets naar binnen draaien, zoals ontspannen zijn. Let er ook op dat je je dat ook bij een wending doet. Ondersteun dit even met een kleine onderlijf, dus je heupen, bekken en beenhulp. Op die manier druk je benen los en ontspannen zijn en voorzichtig naar de moeilijke hand meegaan met de beweging van het toe en zal het paard de spanning daar paard.
loslaten. Zodra hij dit doet gelijk weer ontspannen! Want dat is de grootste beloning die je hem geven kan. Als een paard aan één kant echt stug is in de mond, kan je de druk iets opbouwen in de betreffende hand. Dan kan je met behulp van je schouder en beenhulp aan de andere kant het paard, als het ware wat terug duwen in de richting van de moeilijke hand. En als je dat herhaalt en het meteen beloont als hij het goed doet, zal hij het snel doorkrijgen. Als het paard in de juiste/gewenste aanleuning is gekomen, zorg er dan voor dat beide handen en de rest van je lijf ontspannen zijn, maar blijf wel opletten!
je handen en zit het paard blokkeert. Daardoor zal hij niet naar voren weg kunnen. Blijf vooral goed doorademen naar je buik toe en blokkeer vooral je borst en buik niet. En: blijf vooral vriendelijk en open met je zit en handen. Vergeet vooral niet met je stem het paard te belonen als hij het goed doet. En minstens zo belangrijk: de beste beloning voor je paard is stoppen met de oefening als hij het goed heeft gedaan, train niet eindeloos door! Jullie tevredenheid is van belang, het plezier voor jullie beiden om een mooi samenspel te laten zien. Dat kan en mag natuurlijk nooit afgedwongen worden door ruwe of verkeerd aangeleerde of uitgevoerde hulpen. Er zijn er die denken hun paard mooi rond te kunnen leren lopen, door ze een of meerdere dagen op stal te laten staan, vastgezet aan de bijzet met de kin op de borst. Dat is pure dierenmishandeling, daar zijn geen andere woorden voor . Even verkeerd Heb je ook maar een beetje het is het om je paard vastgezet gevoel dat er iets bij het dier eindeloos rondjes te laten galopperen verandert of dat hij spanning aan de longe! En dan vaak nog in een opbouwt, werk daar dan meteen zware bak, dat is niet alleen preventief op in. Want veel paarden geestelijke mishandeling voor het zullen bij het veranderen van tempo dier, maar ook lichamelijk. Want denk omhoog willen komen en zo de maar eens wat dat betekent voor de aanleuning met de ruiter kwijt raken. pezen en gewrichten van het dier! Zie Ook hierbij is het dus van belang, je dat iemand doen, dan weet je voordat je een overgang wilt maken, zeker dat diegene niet kan rijden en goed te voelen of op dat moment het al helemaal geen paard verdient. Wij paard fijn en constant loopt in de hebben bij ons een aantal paarden op aanleuning. Als dat zo is, voer je de stal, die op zo'n manier kapot zijn druk voor het maken van een gemaakt. overgang iets op, maar je blijft wel waakzaam (in de hand en hulpen) om het paard in dezelfde positie te behouden. Maak de overgang pas definitief als het paard ook echt fijn is in de hand. Is dit een moeilijk onderdeel voor jou en/of je paard, stel dan tijdelijk als hulp je paard iets dieper in voor de overgang. Maar doe dat niet te vaak! Paarden zijn levende wezens en geen Als je met onder andere je machines. We weten dat het veel beenhulpen je paard steeds naar beneden moet blijven vragen, moet beter is om bijv.10 minuten te trainen je oppassen dat je niet gelijktijdig met en stoppen als het goed gaat en dan
nog wat te spelen. Dat is toch veel beter dan gefrustreerd te raken doordat je paard je niet begrijpt of oververmoeid/overvoerd raakt? Houd het leuk en wees dankbaar met de bereidheid tot samenwerking van een dier, dat niet alleen vele malen sterker is dan jij, maar je welzijn en vertrouwen schenkt. Dat is heel kostbaar en ook helemaal waard om te koesteren. Ik wens je veel succes en rijplezier! Overigens: als je vragen, op‐ of aanmerkingen hebt over deze of andere digitale paardrijlessen, laat je horen! Ik zal er graag op reageren. Larisse Engels
Larisse Engels is holistisch paardrijd instructrice. Zij kan met schijnbaar hele kleine aanwijzingen heel veel bewerkstelligen. ‘Holistisch’ betekent dat het geheel en samenspel van ruiter en paard aan bod komen. Zij is hier bijzonder goed in.
Fedor was van de geboorte af zeer mensen‐schuw, hoewel we de indruk hadden dat hijzelf wel wilde, maar dermate afgeschermd werd door mama Mevonia, dat hij ons daardoor doodeng vond. Hij was onbenaderbaar en Siko moest hele gevechten met hem leveren om het halstertje aan te krijgen. Het leek haast of hij voor zijn leven moest vechten; hij sleurde Siko de hele stal door en ze vielen boven en over elkaar heen. Het was niet leuk om te zien en voor Siko nog pijnlijk ook. Als Fedor dan eenmaal aan het halster was, ging het lopen wel redelijk, maar hij vond het vreselijk om aangeraakt te worden. Dan stond hij te trillen over zijn hele lijfje, kauwend als een gek en hijgend van angst. Helemaal niet leuk.
Nu zijn alle veulens van Mevonia wat schuw en afzijdig als ze heel jong zijn, maar na een paar maanden worden het enorme knuffels, al blijven het aparte paarden die vaak eenkennig maar wel zeer intelligent zijn. Omdat het voor ons duidelijk was dat het grootste deel van dit overdreven angstige gedrag ontstond door de overbezorgdheid van de moedermerrie, hebben we dus besloten háár te behandelen en niet haar veulen. We hebben een Chrysocolla (kwartssteentje met koperoxide) in haar manen gevlochten, en een week lang elke dag 5 druppels Rock Rose (Bachbloesemremedie) in de mond gedruppeld. En zie daar.... al snel, (na anderhalve week) werd er een verandering zichtbaar. Mevonia schermde het veulen veel minder af, waardoor Fedor, heel voorzichtig, aan onze uitstoken hand kwam ruiken. Bij de minste beweging vloog hij naar achteren de stal in, maar kwam dan toch, met een ver vooruitgestoken neusje, weer bij je terug....stapje voor stapje. Daarna konden we over de boxdeur heen, voorzichtig zijn kontje krabbelen, en zo steeds verder. Nu, na 3 weken, laat hij zich aaien en kriebelen op zijn nek en rug, het hoofdje is nog te eng voor hem, maar dat komt nog wel. We kunnen hem nu zonder stress bij het halster pakken en mee naar buiten nemen. Het is een ongelooflijke verbetering en we zijn er zeker van, dat Fedor net zo'n grote knuffelkont zal worden als zijn volle broertjes Leander en Evander! Als u nou ook zo’n vraag heeft over een van uw paarden, waarom neemt u dan niet eens contact met ons op? www.mansolein.com
Dit schreef Renée allemaal over Fedor en zijn grote mensenangst. Voor ons is het heel belangrijk dat de paarden graag bij ons zijn. Zelfs onze ‘gevaarlijke hengsten’ kunnen we aan een touwtje in alle rust van het land halen, zelfs als ze langs de merriegroep moeten… De paarden willen allemaal niets liever dan geknuffeld worden en gedragen zich meestal voorbeeldig. En dan opeens zo’n angstige Fedor… Maar gelukkig zijn we van die zwevers, en weten we behoorlijk veel van edelstenen en bloesemremedies. We hadden dan ook snel de keuze gemaakt: chrysocolla en Rock Rose. Ook de keuze om de merrie te behandelen en niet haar veulen maakten we snel. Als je veel naar je dieren kijkt, heb je al gauw door waar de schoen wringt. En het resultaat kwam snel en indrukwekkend.
We hebben verschillende mogelijkheden en deskundigheden in huis om u goed (en niet te duur!) te kunnen helpen! (Ook op afstand)
