Augustus 2004 5 jaargang nr. 2
Bestuursamenstelling: Voorzitter:
J. C. A. Geluk
Fruithof 13
Secretaris:
A. Somai
Uitloper 46
Penningmeester:
M. Bouw
de Dissel 6
Leden:
C. Aarsen
Kopakker 52
J. Pelle
Dreef 88
W. J. Groot – Lipman Cultuursingel 56 A. Mulder
Dreef 30
Secretariaat:
Tuinadministratie:
A. Somai Uitloper 46 8256CD Biddinghuizen Tel.: 0321-332174
J. C. A. Geluk Fruithof 13 8256AP Biddinghuizen Tel.: 0321-332663
DE ZOOM 5 – 8255 AC SWIFTERBANT – TEL. ; 0321-322396 Al jaren uw agent voor GARANT TUINZADEN
Dus bestel uw zaden bij Garant; de catalogus ligt voor u klaar!! MET MEDEWERKING VAN Dhr. Gijs van Ommeren BLOKHUTTEN Compleet de voordeligste TUINHUISJES MAAKT UW TUIN COMPLEET OF VOOR EEN GEREEDSCHAPSSCHUURTJE VOOR UW VOLKSTUIN.
Sierbestrating, Timmerhout, Blokhutten, IJzerwaren, gereedschappen De zweefvlieg Volucella dringt wespennesten binnen en legt haar eieren in het nest. De wespen verzetten zich niet tegen deze zweefvlieg invasie, omdat de merkwaardige, stekelige larven een zeer nuttige rol als opruimers hebben. De larven leven in de mesthoop onder het nest, waar de dode wespen zich ophopen. Ook maken ze de verlaten en vuile cellen van de wespen schoon, waardoor de cellen opnieuw gebruikt kunnen worden. De rupsen van het vlindertje Aphomia sociella leven ook als opruimers in wespennesten. Later in het jaar, als het nest achteruit gaat, vreten de ruspen echter ook de larven en poppen van de wespen op. Wespensteek Met wespen, dit in tegenstelling tot hommels, moet voorzichtig omgegaan worden. Wespen hebben geen weerhaakjes aan de angel en kunnen telkens opnieuw steken. Wanneer ze in het nauw worden gebracht of wanneer het nest wordt verstoord kunnen ze steken. Het gif wordt geproduceerd door twee gifklieren. Bij een steek komt er gif uit een steekzakje dat onder aan het achterlijf van de wesp zit door de huid naar binnen. Het gif bevat een intens irriterende stof die circa twee dagen ontsteking veroorzaakt in de omringende huid. Omdat de hoornaar groter is komt er bij een steek ook meer gif vrij. In het algemeen zijn wespensteken niet levensgevaarlijk, tenzij men een aantal steken tegelijk krijgt. ------------
Van de redactie Het was gebruikelijk dat op deze plek het voorwoord stond van onze voorzitter. Vanaf heden staat hier het stukje van de redactie. U zult misschien denken, “Is er dan iets ergs gebeurd, heeft jaap geen schrijfgerij meer”? Nee, dat is het niet. Het zit n.l. zo. Jaap schrijft al heel veel stukjes voor het krantje. Om er dan ook steeds weer een voorwoord uit te persen, valt niet mee. Daarom komt er, alleen als daartoe aanleiding bestaat, een voorwoord of iets dergelijks van zijn hand. Misschien is het een idee om ieder lid een keer een voorwoord te laten schrijven. Wie weet wat voor leuke artikeltjes dat oplevert. Nu heb ik het al eens gehad over de bouwactiviteiten op de tuin. Dan nu maar even de afscheidingen. Als je zo op het complex rondkijkt, vraag je je af waarom staan er bijna overal afscheidingen. Is het om de konijnen tegen te houden? Die konijnen moeten dan wel erg groot zijn om niet door de gaten en kieren te kunnen kruipen. Zou het dan zijn om je de tuin tegen indringers te beschermen. Nou de meeste hekwerkjes zullen niet veel weerstand bieden tegen een binnendringer. Mogelijk dat die afscheidingetjes alleen maar tot doel hebben te voorkomen dat de tuinder op zijn tuin verdwaalt en zodoende op de tuin van een ander terecht komt. Misschien bieden de ouderwetse grenspalen, zoals de Romeinen die al gebruikten een oplossing. We hoeven dan het bestuur alleen nog uit te rusten met wat landmeetkundige apparatuur. Laserwaterpassen en laserafstandsmeters zullen dit werk aanmerkelijk vereenvoudigen. Of zullen we ons storten op het kweken van buxusstruikjes en de hoofdpaden voorzien van kleine heggetjes. Maar ja, dan kunnen die konijnen er weer overheen springen. Wat te denken van het in het leven roepen van een hoofdpadenafrasterkeuringscommissie. De redaktie. *****************************************************************
Dit blad is mede mogelijk gemaakt door de opbrengsten van de advertenties *****************************************************************
- 10 Voor u gelezen op Internet.: Aardvlooien Al in het tweede beproevingsjaar signaleerden we bij sommige planten een aantal gaatjes in de bladeren. Onze eerste indruk was vreterij veroorzaakt door het elzenhaantje. Een jaar later troffen we als veroorzakers van deze plantontsiering echter zwarte kevertjes aan. Het 'springerig' karakter van deze insecten was voor ons een bevestiging dat de vraatschade te wijten was aan 'aardvlooien'. Aardvlooien zijn kleine, zeer beweeglijke kevertjes van 2 tot 3 mm lengte met diep donkere, staalblauwe kleur. Het bovenste deel van hun achterpoten is sterk gespierd en gezwollen. Hiermee kunnen ze grote sprongen maken waaraan ze gemakkelijk herkend kunnen worden. De gaatjes in de bladeren worden gemaakt door de volwassen kevers. Gewoonlijk wordt de meeste hinder van aardvlooien ondervonden in de periode half april tot eind mei. Zoals gezegd is vooral zonnig en schraal weer gunstig voor de kevers, maar ongunstig voor de plantengroei. Onder dergelijke omstandigheden kunnen met name de pas aangeplante gewortelde stekken door talloze perforaties in het bladpakket zelfs geheel verloren gaan. Bladperforatie door aardvlooien is te voorkomen door de groeiomstandigheden voor de planten zo gunstig mogelijk te maken. Dat doet u als volgt: Zorg in eerste instantie dat de grond rondom de planten goed los en vochtig is(pas na 15 mei begint meestal deze plaag); besproeien tijdens droog en schraal weer is eveneens een goede preventieve maatregel. Ook kunt u de aardvlooien proberen te vangen met een zogenaamde 'vlooienplank'. Dat is een plankje met aan de onderzijde een plakkende laag (bijvoorbeeld lijm, teer of stroop), dat op zonnige dagen net boven de planten heen en weer bewogen wordt. De vlooien schrikken, springen omhoog en blijven plakken aan de plank. Zelf had ik enig succes met een plankje besmeerd met stroop. In mijn kleine collectie in de voortuin probeer ik ze vroeg in de ochtend (als het nog koud is) met een snelle beweging tussen twee vingers te vangen. De eiafzet vindt plaats in het begin van de zomer in de grond, op enkele centimeters diepte. Na het uitkomen vreten de larven aan plantenwortels zonder echt schade te veroorzaken. De kever overwintert in volwassen vorm onder bladeren, graspollen, in spleten van hout enzovoort. In het (meestal late) voorjaar komen ze tijdens droog en zonnig weer te voorschijn. Gunstig voor aardvlooien is een vaste, droge grond die op zonnige dagen tot minstens 18°C wordt opgewarmd. Deze omstandigheden zijn in het vroege voorjaar in mijn voortuin op het oosten in de border met winterharde fuchsia's exact aanwezig; dus veroorzaken ze daar dan ook schade (bladperforaties) aan de bladeren van jonge worteluitlopers. ‚Gelderse Fuchsia info-site’ - februari 2004
Hoornaar De hoornaar (Vespa crabro) is een groot soort wesp. Behalve door zijn afmeting van 2,5 tot 3 centimeter lengte valt de hoornaar op door zijn roodachtige borststuk. Hij komt niet veel voor in Nederland, maar is ook geen zeldzaamheid. In tegenstelling tot kleinere wespen is de hoornaar niet geïnteresseerd in zoetigheid. Hoornaars vangen andere insecten, o.a. vaak bijen en likken vaak op beschadigde bomen van het uittredende sap. Hoornaarkolonies leven net als andere wespensoorten slechts één seizoen; soms is een nestplaats verscheidene jaren bewoond maar dat is dan steeds een nieuwe kolonisatie. Ze leven soms in ondergrondse nesten, bijvoorbeeld in de ruimte onder de wortels van een boom maar maken ook wel nesten in bomen. Hoewel een stuk groter dan de gewone wesp is de hoornaar minder agressief. Als hij steekt is dit wel minstens even pijnlijk als bij een gewone wesp, maar hij steekt minder snel. De hoornaar is dan ook geen gevaarlijk en zelfs geen hinderlijk insect en als hij wel eens killerwesp wordt genoemd is dit volstrekt ten onrechte.
Dus ook tegen kooelwittvlieg
- 12 De hoornaar is van de andere wespen te onderscheiden doordat ze groter zijn en aan de kop en poten rood voorkomt. De andere wespen zijn daar zwart of geel. De hoornaar is de grootste sociale wesp van Europa, waarvan de koningin wel 40 mm lang kan worden. Gemiddeld is de koningin echter 23-35 mm lang. De werksters zijn 18-25 mm lang en de mannetjes 21-28 mm. De mannetjes hebben een lid meer aan hun voelsprieten dan de werksters. Het nest wordt meestal in een boomholte gebouwd, maar soms ook in een nestkastje, onder daken, in huizen of vrijhangend in een boom of struik. De hoornaar is alleen agressief binnen een straal van 5 m van het nest, maar valt dan ook alles aan wat beweegt. Hoornaars zijn in de herfst op afgevallen fruit te vinden, maar komen niet af op zoetigheden. De hoornaar is een goede insectenbestrijder doordat ze grotere prooien aankan dan de andere wespen. Iets bijzonders is dat de larven worden gevoed met dierlijk materiaal en de larven voor de werksters een zoetige vloeistof produceren, dat ze uitbraken en door de werksters weer wordt opgezogen. De werksters worden dus gezoogd door de larven. De hoornaar komt in ons land voornamelijk voor op de zandgronden in het zuiden en oosten. (Hij is ook bij ons gezien, red.) Voedsel (wespen algemeen) Plantaardig Wespen leven van nectar, honingdauw van luizen, stuifmeel, plantensap, vruchtvlees en sap van rijpe vruchten (peren, pruimen onder andere), maar ook van vloeibare zoete voedings- en genotmiddelen bestemd voor menselijke consumptie (limonade, stroop en dergelijke). Het stuifmeel wordt meestal niet verzameld. Sommige wespensoorten beschadigen de planten om bij het sap te kunnen komen. Dierlijk De eiwitten, die de wespen nodig hebben voor de instandhouding van hun eigen lichaam, maar vooral voor de voeding van de larven, worden verkregen door het vangen en consumeren van andere insecten. Dit zijn vooral allerlei vliegensoorten. Daarnaast worden ook volwassen hooiwagens, cicaden en hun larven, evenals onbehaarde of weinig behaarde rupsen, larven van bladwespen, zaagwespen, honingbijen en spinnen gegeten. Ook vers vlees van kadavers wordt gegeten, wanner de huid al stuk is. Wespen zijn namelijk niet in staat de huid stuk te bijten. Wespen zijn belangrijke insectenbestrijders. Zo nam Schmitt in 1921 waar dat 300 - 400 werksters van de Duitse wesp in 6 uur 2500 vliegen van verschillende soorten tezamen met 650 langpootmuggen en steekmuggen in hun nest brachten. In een ander geval werden in 104 van de Duitse wespen afgenomen prooien 81 kamervliegen, 5 vleesvliegen, 1 kleine kamervlieg, 1 stalvlieg en 16 andere insectensoorten geteld.
-2De zonnebloem De Latijnse naam luidt: Helianthus annuus, samengesteld uit helios (= zon) en anthos (=bloem). De plant behoort tot de omvangrijke familie van de composieten (Compositae). Frankrijk staat er zomers vol mee en Nederlandse kinderen strijden om de eer de hoogste plant in hun schooltuintjes te hebben. Toch hoort de zonnebloem Amerika toe; indianenstammen teelden hem al 5000 jaar geleden. Ze gebruikten niet alleen de zaden voor consumptie, maar ook de stengels, wortels en de bloemen, vermoedelijk gekookt. Eind vijftiende eeuw kwam de plant in Europa, waar hij als sier en nutgewas opgang maakte. In tegenstelling tot de indianenstammen consumeren wij niet de gehele plant, maar slechts de olie – voor het eerst gewonnen in Beieren, rond 1720 – en de zwart-witte pitten, die we drogen, pellen tot hun grijsbeige kern en oppeuzelen of in brood stoppen. Terecht, ze bevatten, evenals olie, meer dan 85% onverzadigde vetzuren, naast eiwit, vezels, vitaminen en veel mineralen. Ook u kunt pitten laten kiemen, roosteren of met zout tot pasta malen: als u allergisch bent voor noten of pinda’s (ook als u het niet bent) De honing van de bloem is smeuïg en mild van smaak, de bloemblaadjes schijnen eetbaar te zijn. Uit de zaadjes van nog geen centimeter groeit een plant, die verwant is aan het madeliefje, waarvoor alles reusachtig wordt: de holle stengel, de bladeren en het zware hoofd vol zaden, omkranst door straalbloemen. Er bestaan meer dan 100 helianthussoorten, waarvan twee “echte”: de “Amerikaanse”, die olie en consumptiezaden levert, en de “Russische” met kleinere zaden, maar wel boordevol olie oplopend tot wel 45 procenten. De plant belandde in Rusland door toedoen van de ook hier bekende Tsaar Peter de Grote. Rusland is nu de grootste zonnebloemproducent en een fikse consument van olie en pitten. Voor wie de hoogte zoekt, er is een variëteit, de “Uniflorus gigantus”, die wel 2,50 meter hoog kan worden. Is u dit te hoog, dan zijn er soorten die slechts 60 cm hoog worden, potzonnebloemen die 50 cm hoog worden en snijzonnebloemen van 80 cm hoog. Jaap Geluk
Rozen Vervolg op de vorige afleveringen. Josephine Bonaparte heeft in Malmaison een grote tuin aangelegd. Hierin kwam voor die tijd de grootste rozencollectie ter wereld te staan. Er werden zelfs speciale regelingen getroffen om toch in deze roerige tijden rozen te kunnen inkopen. Door haar is Frankrijk de belangrijkste rozenproducent van Europa in de 19e eeuw. Uit deze tijd stamt ook de meest bekende bloemenschilder PierreJoseph Redouté. Hij heeft “tig” rozen geschilderd. Op heel veel plaatsen kom je zijn werk tegen, zoals agenda’s, placemats, prullenbakken, kalenders enz. Zie ook blz. 9. Over schilders gesproken, de rozen die op de schilderijen van de Hollandse en Vlaamse meesters meesters staan afgebeeld, zijn meestal centifoliarozen. Dit is een kruizing tussen de damasceen en albaroos in de 16e eeuw onstaan in Holland. Na de eerste wereldoorlog komen de Engelse, Ierse en Duitse kwekers opzetten. Soorten en maten MODERNE ROZEN De twee belangrijkste groepen zijn de theerozen (de grootste en meest geliefde groep) en de floribundarozen. De theerozen ontstonden door hybriden te kruisen met remontantrozen, met als resultaat grote, gevulde bloemen (remontantrozen) met herbloei en mooie slanke knoppen (theehybriden). Floribunda’s zijn de modernste groep rozen, polyantha’s gekruist met theehybriden, voor een rijkere en langere bloei. Bovendien is het kenmerk van meer bloemen aan elke steel afkomstig van een voorouder van de polyantha, de Rosa multiflora. Zeer bekende rozen uit deze groep: Schneewitchen (ofwel: Iceberg, ofwel: Fee des Neiges) (wit), Queen Elizabeth (rose), Manou Meilland (d. rose), Blessings (rose), Ingrid Bergman (rood), Dutch Gold (geel), Amber Queen (d. geel), Sterling Silver (zilver-lila), Vesper (bruin-oranje), enz. Dit zijn alle gevulde rozen, maar er zijn ook enkelbloemige moderne rozen, zoals bijv. Kirsten Poulsen (hard rose) en White Wings (wit). Wanneer er sprake is van moderne rozen, ligt het voor de hand dat er ook oude rozen bestaan.
-4OUDE ROZEN
De rozen die tussen 1800 en 1920 ontwikkeld zijn, worden in de volgende groepen ingedeeld: • mosrozen • portlandrozen • noisetterozen • bourbonrozen • remontantrozen • chinese rozen • theerozen • polyantharozen Mosrozen Deze zijn al sinds 1650 bekend en ontstaan als mutaties van voornamelijk damascenerrozen en centifoliarozen. De knoppen hebben het bijzondere kenmerk dat zij er “bemost”uitzien. Geen zuivere mosroos, maar wel heel bekend is Chapeau de Napoleon (de hoed van Napoleon). Josephine, de vrouw van Napoleon bezat een onnavolgbare collectie rozen, maar hierover later meer.
Portlandrozen Hoewel voornamelijk gekweekt in Malmaison in Frankrijk, kregen ze de naam van een Engelse hertogin van Portland. Waarschijnlijk ontstaan uit een kruising van een Chinese en een damascenerroos en herbloeiend. Kenmerkend zijn de korte stelen en de geur. ‘Marie Robert’ is een “oude bekende”portlandroos met de kleur rose Noisetterozen Het zaad werd in 1802 gewonnen uit een kruising tussen R. moschata en ‘Parson’s Pink China’. De stekken werden in Frankrijk opgekweekt tot ‘Blush Noisette’en verder gekruist met gele theerozen. Bourbonrozen Zaden van een toevallig gevonden hybride tussen de Chinese roos ‘Old Blush’ en een damascenerroos werden opgestuurd naar de tuinman van Louis-Philippe van Frankrijk, waar de eerste twee planten werden gekweekt. Deze soort is herbloeiend en geurend. Een hele bekende (zeker sinds het rosarium van de Floriade 1982) en bovendien bijna doornloze bourbonroos is ‘Zephirine Drouhin’(roze en “klimmend”). Remontantrozen Rond 1837 gekruiste soort (chinese hybriden, portlandrozen en bourbonrozen) met enorme bloemen aan sterke takken en de korte stelen van de portlandrozen in de kleuren rood, roze of wit; er zijn nooit gele gekweekt. Rond 1900 werden de theehybriden evenwel steeds gewilder. Een heel mooie remontantroos is de roze ‘John Laing’en ‘Baroness Rothschild’ ook roze met grijsachtig blad. Chinese rozen De basis dus voor de moderne theehybriden en de floribunda’s. In 1733 kwam er al een exemplaar van de Chinese roos in Nederland voor en wel de Çhineese Egelantier Roos’. Tegen het einde van 1700 kwamen in Europa twee Chinese rozen voor; de ‘Parson’s Pink China’(roze) en de ‘Slater’s Pink China’ (rood). In 1809 werd een derde Chinese roos in Engeland ingevoerd, die lichtroze bloeide en geurde naar thee, wat nieuw was bij Chinese rozen. Dit was de eerste theeroos. Volgens de overleveringen zouden nakomelingen van deze roos een jaar later naar Frankrijk zijn verscheept. Hiervoor was wel eerst een wapenstilstand in het Kanaal nodig, omdat Napoleon toen duchtig aan het oorlog voeren was! Toen er ook nog een vierde – eveneens geurende - Chinese roos in Engeland aankwam, die bovendien geel gekleurd was, werd de basis gelegd voor de latere groep theerozen. Vervolg op blz. 8.
-6Ons veranderende klimaat. Onze aardbol wordt steeds warmer; sinds 1860 is de temperatuur wereldwijd met 0.6 graden Celsius gestegen. Dit lijkt weinig, maar het is de snelste opwarming in 1000 jaar tijd. Verwacht wordt dat het binnen 100 jaar 1,4 tot 5,8 graden warmer wordt. Wat is nu de oorzaak? Natuurlijke gassen, zoals waterdamp en CO2 hangen als een soort scherm om de aardbol heen en zorgen ervoor dat de aarde de warmte van de zon vasthoudt. Dit natuurlijke “broeikaseffect” is een goede zaak, anders zou het hier gemiddeld 18 graden onder nul zijn. Maar dit onschuldige broeikaseffect wordt versterkt door “kunstmatige” broeikasgassen. Deze bestaan vooral uit kooldioxide CO2 , dat door fabrieken, auto’s en vliegtuigen uitgestoten wordt. Dit versterkte broeikaseffect is de belangrijkste oorzaak van de stijgende temperatuur. Afbraak van de ozon, vulkaanuitbarstingen en warme oceaanwinden dragen slechts beperkte mate bij. Gevolg van dit alles: ijskappen en gletsjers smelten en daardoor stijgt de zeespiegel met alle gevolgen van dien voor ons kleine landje. Overstromingsrisico’s en waterbeheersproblemen. De geïndustrialiseerde landen willen door middel van het verdrag van Kyoto de uitstoot van schadelijke broeikasgassen terugdringen, echter de grootste vervuiler – de VS – wil dit verdrag niet ondertekenen, terwijl dit land circa een derde van de wereldwijde uitstoot van CO2 veroorzaakt. Wat merken wij hiervan? Het voorjaar begint eerder. Doordat de rupsen eerder verpoppen fladderen de eerste vlinders al in februari rond i.p.v. april. De sneeuwklokjes bloeien eerder; in
februari werden extreem hoge temperaturen gemeten; teken komen steeds meer voor, evenals bepaalde spinnen, die vroeger alleen in zuidelijkere landen voorkwamen. De eikenprocessierups is langzamerhand een oude bekende aan het worden, sinds de eerste plaag in 1996 in Brabant. Het wit fluitekruid bloeit in onze bermen sinds 1968 een maand eerder. Het gezegde luidt: in mei leggen alle vogels een ei. Ook dit klopt niet meer; veel vogels leggen hun eieren tegenwoordig gemiddeld twee tot drie weken eerder dan ca. 20 jaar geleden. Doordat de veranderingen in het klimaat zo snel gaan, heeft de natuur weinig tijd zich hieraan aan te passen en is het niet onmogelijk dat een aantal planten en diersoorten wordt bedreigd. Tot slot enkele weerrecords van 2003. Het was de warmste zomer sinds 1947; 9 januari zeer strenge vorst t.w. – 16,8 oC; 7 augustus de warmste dag 37,8 oC en 116 dagen i.p.v. 77 dagen gemiddeld warmer dan 20 oC. Jaap Geluk ----------------------------------------------------------------------------------------------Even dit Zoals bekend, is er een nieuwe keuringscommissie(kc) die regelmatig een rondgang over het complex maakt.Nu kan het gebeuren dat u een waarschuwing in uw brievenbus krijgt en u bent het er niet mee eens. Dan wendt u zich tot de heren Pelle en Mulder. Het is namelijk zo dat de kc, volgens ons huishoudelijk reglement, autonoom, d.w.z. onafhankelijk, zelfstandig, is en daarom is de uitspraak van die kc bindend. De overige bestuursleden bemoeien zich dus niet met deze kc, noch met de beoordelingen. In geval van een mogelijke opzegging, om wat voor reden dan ook, of het opleggen van een boete, wordt het dagelijks bestuur ingeschakeld. De voorzitter Te koop aangeboden: Een rugspuit met toebehoren, te bevragen bij H. Pitlo, de Garve 14
Te koop aangeboden: 1 blauwe regenton, te bevragen bij de voorzitter
-8Polyantharozen In 1860 kruiste een Franse kweker een Chinese roos met een multifloraroos uit Japan. Hieruit ontstonden de polyantharozen, die op hun beurt weer kruisingen ondergingen, waaruit een soort ontstond met schermbloemen. Op een paar uitzonderingen na blijven de rozen uit deze groep laag, de bloemen half tot geheel gevuld en zoet geurend. Een heel bekend miniatuurroosje uit deze groep is: ‘The Fairy’ (rose). DAVID AUSTIN ROZEN De Engelse kweker David Austin is vooral bekend geworden door Çonstance Spry’, een geurende klimroos van ouderwetse allure. Hij heeft echter veel meer rozen gekweekt die eveneens aantrekkelijk zijn vanwege hun meestal doorbloeiende karakter en hun aparte stijl (het “oude” karakter van de bloemen is wat meer teruggebracht en bovendien de geur). Deze rozen vormen een nieuwe klasse. Ze kunnen als perkrozen en grotere struikrozen gebruikt worden door ze kort, respectievelijk lang te snoeien. De namen van veel rozen zijn ontleend aan “The Canterbury Tales” van Chaucer. Nel en Jan Booij ------------------------------------------------------------------------------------------------Een bericht van de keuringscommissie. De heren A. Mulder en J. Pelle zijn dit seizoen voor het eerst in de nieuwe samenstelling aan het keuren geweest. De tuinen lagen op wat uitzonderingen na, er keurig bij. Wat ons is opgevallen, was dat er langs de paden struiken met doornen gepoot waren, die over het pad hingen. Ook bomen die over de paden groeien. Dit kan niet; “snoeien”!! Anderen die langs de paden lopen of fietsen zitten niet graag onder de schrammen. Hier volgt het resultaat van de keuringen. Gekeurd op 28 april 28 mei 30 juni .
Naambordje 9x 2x 2x
Wieden 11 x 2x 2x
Steekbreedte 4x 2x 1x
anders 3x 2x 3x
Pierre-Joseph Redouté 1759-1840 Pierre-Joseph Redouté werd geboren in 1759 in SaintHubert in het huidige België. Hij stamde uit een kunstzinnige familie. Na de eerste beginselen van het vak van zijn vader te hebben geleerd, vervolgde hij zijn opleiding tot schilder in Luik. Als rondreizend portrettist belandde hij Holland, waar hij zijn bewondering opvatte voor de bloemstukken van kunstenaars als Jan van Huysum. In 1782 vestigde Redouté zich in Parijs, waar hij zich het graveren eigen maakte. In 1787 ging Redouté werken voor de bibliofiel en plantkundige Charles-Louis L'Heritier de Brutelle (1746-1800). Als botanisch kunstenaar maakte hij kennis met de techniek van de stippelgravure. Redouté groeide uit tot een belangrijk plantkundig kunstenaar in een tijd waarin in Frankrijk een groot aantal belangwekkende botanische boekwerken het licht zag. De ingekleurde stippelgravures in die boeken getuigen van Redouté's meesterschap. Onder patronage van keizerin Joséphine de Beauharnais, de echtgenote van Napoleon, maakte Redouté meesterlijke plantkundige illustraties voor enkele boeken. Naast 'Les Liliacées' (1802-1816) vormde 'Les Roses' een hoogtepunt. In dit boek zijn Redouté's schilderijen van rozen gereproduceerd. Na Joséphine's dood raakte de kunstenaar in financiële nood, ondanks zijn nieuwe werk als tekenmeester van het Musée National d'Histoire Naturelle in Parijs. In 1840 overleed Redouté, nadat hij juist was begonnen een lelie te schilderen.
AUTOSERVICE V E R Z O R G E N WIJ UW: VOOR ALLE MERKEN AUTO' S V REPARATIE
E N
O N D E R H O U D
VREPARATIE V A N A U T O S C H A D E V IN- E N V E R K O O P
T E V E N S V E R Z O R G E N WIJ UW: V A P K V A P K
E N
KEURING DIESELTEST
Biddinghuizen Industrieterrein Noorderbaan 8 Tel.: 0321-332484, b.g.g. 332290
www.autofaber.nl
««iJ
^
